نقدی بر کتاب جانورشناسی و زمین شناسی ایران

کتاب «ایران شرقی- جانورشناسی و زمین شناسی ایران» به وسیله ویلیام بلانفورد، جانورشناس و زمین شناس انگلیسی براساس جمع آوری نمونه های جانوران ایران شرقی طی سال های ۷۲-۱۸۷۰ نگارش شده است. وی با همراهی ماژور سنت جان (Major St. John) به بلوچستان، شیراز، اصفهان و تهران سفر کرد. بلانفورد با نتایج جمع آوری های گسترده ماژور سنت جان که طی سال های ۷۱-۱۸۶۹ از جنگل های بلوط جنوب و غرب شیراز تا بوشهر صورت داده بود، برای اولین بار فون (مجموعه جانوران) ایران را در سال ۱۸۷۶ به رشته تحریر درآورد. در این نقد برای جلوگیری از اطاله کلام فقط به قسمت جانورشناسی پرداخته می شود. وی برای تدوین این مجموعه زیبا، نفیس و منحصر به فرد از نوشته ها، مقالات و دیگر مستندات طبیعی دانان پیشین همچون گیمیلین (نه جیمیلین) بهره جست. اطلاعات گیمیلین براساس نمونه های جمع آوری شده طی سال های ۷۱-۱۷۷۰ از گیلان و مازندران در Reise durch Russland در سال های ۱۷۷۴ تا ۱۷۸۴ به صورت مقالات متعدد به چاپ رسیده بود.