مراتع، معادن و پدیده ابرتخریب ها

بر اساس آخرین گزارش سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، در ده سال گذشته ( ۱۳۸۶-۱۳۹۷) برای استخراج معادن، حدود ۹۷۷۶۰ فقره درخواست با سطحی حدود ۷۶ میلیون هکتار، استعلام و درنهایت با ۳۶۵۰۶ فقره درخواست در سطح ۴/۲ میلیون هکتار موافقت شده است. به زبان ساده، در ده سال گذشته حدود ۴/۲ میلیون هکتار از سطح مراتع جهت تغییر کاربری اراضی برای برداشت معادن، کاهش پیدا کرده است. علاوه بر این سطوح جدید، میلیون ها هکتار نیز پیش از این توسط بخش معادن تخریب شده است. سوال اساسی این است، آورد اقتصادی تغییر کاربری میلیون ها هکتار مراتع کشور چقدر است؟! بر اساس گزارش منتشر شده، سهم معادن در ایجاد اشتغال، حدود ۰/۴۴درصد و در تولید ناخالص ملی (GDP)، حدود ۱/۴ درصد است. این سهم ناچیز معادن در ایجاد اشتغال و تولید ثروت با مجموعه خدمات حفظ آب و خاک، حفظ تنوع زیستی، جلوگیری از فرسایش و پدیده ریزگرد و غیره توسط اکوسیستم های طبیعی کشور، مقایسه و قضاوت شود. به تازگی ظرفیت معادن کشور، از سوی متولیان این بخش، اعلام شده است؛ ایران در بخش معادن جزو ۱۵ کشور نخست دنیاست. تا امروز حدود ۱۵۰۰۰ محدوده امیدبخش معدنی با ۴۰ میلیارد تن ذخایر قطعی به ارزش ۷۷۰ میلیارد دلار شناسایی شده است. حال اگر بخش معدن کشور موفق شود کل این ظرفیت شناسایی شده را فعال و آن را برداشت کند، تنها به دلیل ۷۷۰ میلیارد دلار، همه رویشگاه های طبیعی کشور از بین می روند، گونه های گیاهی و جانوری این سرزمین منقرض می شوند و در نهایت ایران تبدیل به سرزمین لم یزرع، استریل و فاقد حیات می شود. در این صورت، تنها راه باقی مانده برای مردم ایران، مهاجرت دوم آریایی ها به سرزمین های دیگر خواهد بود. این پیش بینی، خیال پردازانه و افسانه ای نیست. همین امروز هم تخریب اکوسیستم های طبیعی کشور توسط بخش معادن به طور ممتد و دائمی در حال انجام است.