جنگل های مانگرو در ایران

جنگل های مانگرو ایران در سواحل و جزایر خلیج فارس و دریای عمان واقع شده اند که از خلیج گواتر در شرق (دریای عمان) شروع شده و تا خلیج نایبند در غرب خلیج فارس گسترده اند. مانگروها در ایران از دو گونه انحصاری حرا (Avicenia marina) و چندل (Rhizophora mucronata) تشکیل شده اند. مانگروها برای رشد و توسعه در محیط ویژه خود که به طور مداوم تحت تاثیر جزرومد دریا و غرقاب قرار دارد، اقدام به تولید ریشه های هوایی، بذرهای زنده زا و تغییر در آناتومی برگ کرده اند. همچنین با بسیاری از اراضی و پدیده های طبیعی که بر توسعه آنها اثر دارند، در ارتباط بوده و سازگاری دارند. مساحت هسته مرکزی جنگل های مانگرو ایران ۱۳۲۱۴/۱۶ هکتار است که ۹۷۷۷/۹۶ هکتار آن منحصر به جزیره قشم و بندر خمیر می باشد. از مجموع اراضی باتلاقی و جزرومدی، فقط ۸۲۷۳/۵ هکتار، از اراضی مرطوب و اراضی بین جوامع جنگلی ۴۰۱۷ هکتار و از سایر اراضی ۱۰۰۰/۱۵ هکتار قابلیت توسعه به هسته مرکزی جنگل ها را دارا هستند. بنابراین مجموع اراضی غیرجنگلی قابل توسعه ۱۳۲۹۰/۳ هکتار است و مجموع اراضی هسته مرکزی جنگل های مستقر و اراضی قابل تبدیل به جنگل ۲۶۵۰۴/۵ هکتار است. با توجه به سطح وسیع اراضی مذکور بدیهی است مدیریت جنگل های مانگرو در ایران بر مبنای مدیریت توسعه ای خواهد بود که با برنامه ریزی های دقیق و ارائه ویژه نامه های مدون کوتاه مدت و بلندمدت اجرا می شود.

کلیدواژه ها:

حرا ، چندل ، قشم ، مانگرو