ارزش قارچ های میکوریزی همزیست برای گونه های مختلف گیاهی؛ مطالعه موردی: گونه داغداغان (Celtis caucasica L)

در میان همزیستی های مهم، همزیستی میکوریزی می تواند به استقرار گیاه از طریق افزایش سطح ریزوسفر، جذب آب و عناصر غذایی مهمی مانند فسفر، پتاسیم و نیتروژن کمک کند و سبب افزایش تنوع زیستی، جمعیت میکروبی خاک، مقاومت گیاهان در برابر عوامل بیماری زا و تنش ها شود. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی تاثیر همزیستی میکوریزی بر برخی ویژگی های مورفولوژیک نهال های داغداغان (Celtis caucasica L) بود. از ریشه و خاک ریزوسفر پنج پایه داغداغان در رویشگاه طبیعی چهارطاق کیار در چهارمحال و بختیاری نمونه برداری شد. پس از ارزیابی همزیستی، قارچ های آربسکولار با استفاده از ذرت تکثیر و سپس بذرهای داغداغان با آنها تلقیح شد. ارزیابی ها نشان داد که همزیستی با کلنیزاسیون ۸۰ درصد برقرار شد و درنتیجه میانگین ارتفاع ساقه و سطح برگ نهال های میکوریزی بیش از سه برابر و طول ریشه بیش از یک و نیم برابر نهال های شاهد بود. بنابراین همزیستی قارچ های میکوریز آربسکولار موجب رشد بهتر نهال های میکوریزی شده بود.

کلیدواژه ها:

داغداغان ، کلنیزاسیون ، ویژگیهای رویشی ، همزیستی