حفاظت از گونه های گیاهی با عنوان "حفاظت خارج از رویشگاه با رویکرد نزدیک به طبیعت"

براساس تجربیات علمی و عرفی جهانی، از گونه های گیاهی به دو روش «حفاظت در رویشگاه » و «حفاظت خارج از رویشگاه » حمایت میشود. حفاظت در رویشگاه توسط دستگاهها و سازمان های متولی و مسئول مانند سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداریکشور و سازمان حفاظت از محیط زیست در اکوسیستمهای طبیعی انجام می شود. حفاظت خارج از رویشگا ه ها با محوریت باغ های گیاهشناسی، کلکسیون ها و بانکهای ژن است.پیچیدگی اکوسیستمها از یک سو و دخالت بی حد و حساب انسانها در طبیعت از سوی دیگر سبب شده است، تغییرات در تنوع گونه های گیاهی و روند انقراض بسیار فراتر از میزان تاثیرگذاری دو روش حفاظت، به ویژه حفاظت خارج از رویشگاه باشد. علاوه براینکه باید با رعایت استانداردها در مدیریت محیط های طبیعی، محوریت حفظ تنوع زیستی را مدنظر قرار داد، ضروری است در حفاظت از گونه های گیاهی در مقیاس حفاظت خارج از رویشگاه، رویکرد نزدیک به طبیعت اعمال شود.