تراکم، تغییرات آب و هوایی و موردی برای فاصله گذاری میان درختان

برای بسیاری، جنگل بهینه، جنگلی است که مانند قبل از ورود استعمارگران اروپایی به نظر برسد. از این روست که وقتی جنگل های امروزی با اختلالاتی مانند آتش سوزی، خشک سالی و هجوم حشرات مواجه می شوند، تلاش های اصلاحی، بیشتر برای برگرداندن منظره به این حالت «طبیعی» قدم برمی دارند. اما براساس تحقیقات جدید، دستیابی به شرایط پیشینه ، در جهان در حال تغییر، روز به روز سخت تر می شود. طبق گفته توکر فرنیس (Tucker Furniss) و جیم لتز (Jim Lutz)، از بخش بیابان دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه Utah، مدیران باید استراتژی های جدیدی را برای ساختن جنگل های مقاوم در نظر بگیرند. محققان می گویند، حفظ شرایط پیشین و مطلوب در دوره آتش سوزی های بزرگ، هجوم سوسک های جنگلی و خشک سالی های مکرر، به طور فزاینده ای غیرواقعی می شود. اختلالات و ناآرامی ها در جنگل ها بیشتر می شود و تغییرات آب و هوایی همه چیز را غیرقابل پیش بینی می کند. بازآفرینی شرایط پیشین، یک استراتژی کلیدی برای تلاش های ترمیمی و تجدیدی بوده است، اما شرایط جدید امروزی نیازمند استراتژی های متفاوتی است. به طور خاص، تحقیقات نشان می دهد، تراکم کمتر درختان می تواند شانس زنده ماندن پس از آتش سوزی را افزایش دهد. نتایج دو مطالعه بلندمدت (طی ۲۳ سال و روی بیش از ۵۰،۰۰۰ درخت) نشان می دهد، شانس بقای طولانی مدت درختان، زمانی افزایش می یابد که درختان فضای بیشتری داشته باشند که از طریق کاهش رقابت و کمک به درختان در بهبود سریع تر از آتش سوزی، ایجاد می شود.