دیاتومههای نشانگر آلودگی آلی و معدنی در رودخانه دماوند (البرز مرکزی)، ایران

دیاتومه ها نشانگر های خوبی برای بررسی کیفیت آب در رودخانه ها شناخته شده اند. از این رو، از ترکیب و فراوانی دیاتومه ها به عنوان ابزاری برای ارزیابی کیفیت آب در مطالعات پایش آب در کشورهای مختلف استفاده می شود. در کشور ایران، مطالعات اندکی بر روی فلور دیاتومه ای رودخانه ها انجام شده است. گام نخست در بررسی کیفیت آب بر اساس دیاتومه ها شناخت دیاتومه های نشانگر می باشد. مطالعه حاضر به بررسی ترکیب دیاتومه های نشانگر رودخانه دماوند از بالادست (آلودگی کم) تا پایین دست (آلودگی بسیار زیاد) در فصول مختلف می پردازد. مطالعه فراوانی و حضور گونه ها در طول رودخانه نشان داد که تعدادی از گونه ها حساس به آلودگی بودند و در بالادست رودخانه به صورت غالب بودند در حالی که در ایستگاه های پایین دست به صورت گونه نادر حضور پیدا کردند و در آلودگی های بسیار بالا ناپدید شدند. تعدادی از گونه ها مقاومت متوسطی نسبت به آلودگی داشتند به گونه ای که در میان دست رودخانه به بالاترین فراوانی رسیدند و در پایین دست رودخانه از فراوانی آنها بسیار کاسته شد. مقاوم ترین گونه ها در پایین دست رودخانه که سطح آلودگی بسیار بالایی داشت به صورت غالب ظاهر شدند. این پژوهش، به معرفی دیاتومه های نشانگر و توان مقاومت آن ها در برابر آلودگی در حوضه آبریز دماوند می-پردازد. از این رو، داده های این تحقیق می تواند پایه ای برای مطالعات بررسی کیفیت آب بر مبنای دیاتومه ها در منابع آبی منطقه البرز مرکزی باشد.

کلیدواژه ها:

"کیفیت آب" ، "دیاتومه" ، " آلودگی" ، "نشانگر" ، "رودخانه دماوند"