دکتر کامبیز اسپهبدی پاردکلایی، مردی از دل جنگل های هیرکانی بر فراز جنگل های ایران

جنگل های آمیخته هیرکانی (Caspian Hyrcanian mixed forests) یک زیست منطقه با مساحت ۵،۵۰۰ کیلومترمربع در زیست بوم جنگل های مختلط پهن برگ حاشیه جنوبی دریای مازندران و کناره شمالی سلسله جبال البرز است که در کناره جنوبی و جنوب باختری بزرگ ترین دریاچه جهان در بخش هایی از ۵ استان شمالی ایران و در دو کشور ایران و جمهوری آذربایجان قرار دارد (رضا، ۱۳۶۵؛ ۱۳۷۸). شوربختانه تاکنون از مجموع پوشش گیاهی این جنگل ها تنها ۴۹درصد باقی مانده است. هم اکنون جنگل های هیرکانی، زیست بوم ۲۹۶ گونه پرنده و ۹۸ گونه پستاندار است. همچنین، ۱۵۰ گیاه بومی درختی و بوته ای نیز در آن یافت می شوند (ثبت جهانی جنگل های هیرکانی، ۱۳۹۸). این جنگل ها از منطقه پارک ملی هیرکان در جمهوری آذربایجان آغاز می شوند و تا استان خراسان شمالی در ایران امتداد می یابند و در ایران، زیرنظر مشترک سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، سازمان حفاظت محیط زیست ایران و سازمان میراث فرهنگی حفاظت می شوند.در هجدهمین روز مهر ماه سال ۱۳۴۶ شمسی در مرکز منطقه هیرکان و حاشیه جنگل های سرسبز هیرکانی، در منزل کشاورزی مومن به نام محمد میرزا اسپهبدی در روستای پاردکلا از توابع بخش دودانگه شهرستان ساری، فرزند پسری چشم به دنیا گشود که نام او را کامبیز نهادند و چون بارش برف سپید، شادی را به فضای این خانه به ارمغان آورد. کودکی کامبیز مانند سایر روستازادگان گذشت. او تحصیلات دبستانی خود را در زادگاهش به پایان رساند. تحصیلات سه ساله راهنمایی را به سختی و با تحمل مشکلات بسیاری چون عبور از دو رودخانه بدون پل در روستای همجوار و تحصیلات چهار ساله دبیرستان را در رشته تجربی و نزد پدربزرگ جنگلبانش در شهر ساری سپری کرد. هم زمان در امور مزرعه به پدر و در کارهای خانه به مادر کمک می کرد.