تاثیر موضعی میوه ی کیوی بر عفونت زخم های سوختگی تمام ضخامت در موش صحرایی نر بالغ
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 231
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NKUMS-4-5_005
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1402
چکیده مقاله:
چکیده زمینه و هدف: عفونت زخمهای سوختگی خصوصا بافت های نکروزه یکی از مشکلات درمان بیماران دچار سوختگی های عمیق محسوب می گردد. با توجه به خواص پروتئولیتیک میوه ی کیوی می تواند در کنترل عفونت در این زخمها موثر باشد. مواد و روش کار : این مطالعه تجربی برروی ۱۰ سر موش صحرایی نر بالغ صورت گرفت. پس از بیهوشی هر دو پهلوی رت شیو و با قرار دادن در آب جوش به مدت ۱۰ ثانیه، سوختگی تمام ضخامت به قطر ۳ سانتی متر ایجاد گردید. رت ها به طور تصادفی به سه دسته تقسیم شدند. در دسته اول زخم های سمت راست از میوه کیوی و زخم های سمت چپ از پماد الیز استفاده شد و در دسته دوم زخم های طرف راست از میوه کیوی یا پماد الیز و زخم های طرف دیگر گروه کنترل ۲ و تمامی زخم های دسته سوم گروه کنترل ۱ در نظر گرفته شدند. پانسمان بصورت روزانه و ارزیابی زخم ها با استفاده از ابزار ارزیابی بالینی عفونت زخم دارای روایی و پایایی توسط کمک پژوهشگر بصورت یک سو کور انجام گردید. نتایج با استفاده از SPSS مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: در مدت زمان استفاده از میوه ی کیوی تا زمان جداشدن کامل بافت نکروزه (۷/۵ روز) هیچ عفونتی ثبت نشد و این اختلاف با گروه پماد الیز با میانگین دبریدمان ۵/۱۸ روز معنی دار بود (۰۰۱/۰p= ). اما این اختلاف بین گروه الیز و کنترل معنی دار نبود (۰۹/۰= p). نتیجه گیری: میوه ی کیوی موجب جلوگیری از عفونت زخم سوختگی و همچنین تسریع در دبریدمان می گردد.
کلیدواژه ها:
Keyword: full-thickness burns ، kiwi fruit ، wound infection ، واژهای کلیدی: سوختگی تمام ضخامت ، میوه کیوی ، عفونت
نویسندگان
هادی کوشیار
، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
هادی عباسپور
آموزش پرستاری، گروه پرستاری- بیهوشی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
حسین کمالی
، مرکز تحقیقات ایمنی فرآورده های طبیعی و گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
حسن رخشنده
گروه فارماکولوژی، مرکز تحقیقات فارماکولوژی گیاهان دارویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
ابوالفضل خواجوی
گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :