اثرات تراتوژنیک عصاره آبی بخش هوائی گیاه گل ماهور(Verbascum cheiranthifolium ) بر جنین موش سوری
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NKUMS-6-4_028
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: گیاه گل ماهوراز جمله گیاهان دارویی است که دارای خواص متعدد درمانی از جمله رفع دل درد، درمان سرماخوردگی و برونشیت، ضد تب، هموروئید و میگرن می باشد. لذا با توجه به مصرف عصاره این گیاه توسط ساکنین مناطق کوهستانی که به این گیاه دسترسی دارند و با توجه به عدم بررسی اثر تراتوژن احتمالی این گیاه در گذشته، مطالعه حاضربا هدف بررسی تاثیر عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور با غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در جنین موش سوری انجام شده است. مواد و روش کار: دراین مطالعه تجربی، ۵۰ سرموش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری به صورت تصادفی به ۵ گروه (کنترل، فنی توئین و۳ گروه مورد آزمایش )تقسیم شدند. به موش های باردار گروه های فنی توئین و مورد آزمایش، در روزهای ۶، ۸، ۱۰، ۱۲و ۱۴ بارداری عصاره ی آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور بصورت داخل صفاقی تزریق گردید. دوز تزریق در گروههای ۳، ۴ و ۵ به ترتیب ۲۵/۲، ۳ و ۷۵/۳ گرم بر کیلوگرم بود. سپس در روز ۱۸حاملگی جنین ها از طریق سزارین از رحم خارج شدند و ابتدا از نظر زنده، مرده و بازجذب مورد بررسی و سپس وزن و قد آنها به ترتیب توسط ترازوی دیجیتالی و کولیس اندازه گیری شد. سپس جهت بررسی ناهنجاری های ماکروسکوپی اسکلت، بااستفاده ازتکنیک دوگانه آلیزارین ردوآلسین بلو،رنگ آمیزی گردیدند. داده های به دست آمده به کمک آزمون های ANOVA و مربع کای تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: وزن و قد جنین موش های دریافت کننده عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهورکاهش قابل ملاحظه ای را نشان دادند. ناهنجاری های اسکلتی متعدد در گروه های دریافت کننده عصاره آبی مشاهده شد که از آن جمله می توان به انگشت اضافه، دنده اضافه، دنده بهم چسبیده، اسکولیوزیس، اسپاینابیفدا، شکاف کام و استخوانی شدن ناقص جمجمه اشاره کرد. نتیجه گیری: عصاره گیاه گل ماهور می تواند منجر به کاهش رشد و ایجاد ناهنجاری های مختلف درجنین شود و لذا لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهران وطنچیان
دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی
امیر دلاور
دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی
شبنم شاهسوند
دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی
حسین کمالی
دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :