ارتباط مداخلات معمول مامایی طی مراحل لیبربا مقادیر گازهای خونی بند ناف

چکیده زمینه و هدف: مداخلات مامایی از تجویز داروهای سداتیو گرفته تا ایجاد و تشدید انقباضات در زمان لیبر و زایمان، می تواند اثرات مهمی بر نتایج پری ناتال بگذارد. مقادیرگازهای خونی بند ناف بازتابی از وضعیت متابولیک جنین بوده و یکی از اجزای اصلی معیارهای تشخیص آسفیکسی زایمانی محسوب می شود. بنابراین می توان گفت هر عاملی که اثرات نامطلوبی بر گازهای خونی بند ناف بگذارد ممکن است منجر به آسفیکسی جنینی شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط مداخلات معمول مامایی در طی لیبر با مقادیرگازهای خونی بند ناف نوزاد انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی ۵۵ خانم باردار که حاملگی ترم، تک قلو، نمایش سفالیک و کم خطر داشتند به شیوه نمونه گیری مبتنی بر هدف از بین خانمهای مراجعه کننده به زایشگاههای سطح شهر بجنورد در سال ۱۳۸۹ انجام شد. اطلاعات با استفاده از فرم مصاحبه و مشاهده تکمیل شد. مصرف اکسی توسین و داروهای آرامبخش بعنوان مداخلات مامایی در نظر گرفته شد و بلافاصله بعد از خروج جفت، نمونه خون شریانی بند ناف جهت بررسی مقادیر گازهای خونی تهیه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS ۱۶ و با استفاده ازآزمونهای آماری تی مستقل و کروسکال والیس انجام شد. یافته ها: اکسی توسین و داروهای آرامبخش به ترتیب برای ۵/۶۸ و ۲/۳۸ درصد از مادران استفاده شد. آزمونهای آماری اختلاف آماری معنی داری در مقدار گازهای خونی شریان بند ناف بین مادرانی که از اکسی توسین استفاده کرده بودند و آنهایی که از اکسی توسین استفاده نکرده بودند، نشان نداد. همچنین اختلاف آماری معنی داری در مقادیر گازهای خونی شریان بند ناف بین مادرانی که از داروهای آرام بخش استفاده کرده بودند و آنهایی که از این داروها استفاده نکرده بودند، مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف آرام بخش ها و تقویت زایمان با اکسی توسین تاثیر نامطلوبی بر شاخص های گازهای خونی نوزاد ندارد

کلیدواژه ها:

Key words: oxytocin ، sedative drugs ، umbilical blood gases ، واژه های کلیدی: اکسی توسین ، داروهای آرامبخش ، گازهای خونی بند ناف ، مراحل زایمان ، نوزاد