غلظت فلزات سنگین در آب ورودی به دستگاه دیالیز بیمارستان

زمینه و هدف: کیفیت شیمیایی آب ورودی به دستگاه دیالیز بیماران همودیالیزی از اهمیت بسیاری به ویژه از نظر فلزات سنگین برخوردار است. این مطالعه بر روی غلظت فلزات سنگین (کادمیوم، مس، کروم، سرب و روی) آب ورودی دستگاه دیالیز بیمارستان آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در شهر بجنورد در سال ۱۳۹۴ انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه ۱۸ نمونه آب شهری و ۱۸ نمونه از آب خروجی سیستم اسمز معکوس مراکز دیالیز بیمارستان امام علی (ع) برداشت شد. نمونه های برداشت شده از نظر غلظت فلزات کادمیوم، مس، کروم، سرب با استفاده از دستگاه جذب اتمی طبق روش های استاندارد آزمایش های آب و فاضلاب مورد سنجش قرار گرفت و در نهایت میانگین نتایج حاصله با استفاده از آزمون آماری با استانداردهای با استاندارد Association for the advancement of medical instrumentation )AAMI و Epidemiology and Public Health)) EPHمقایسه شد. میانگین و انحراف معیار غلظت کادمیوم، مس، کروم، روی و سرب به ترتیب برابر ۱۹/۰±۴۷/۰،۰۳/۰ ±۱/۰، ۰۱۲/۰±۰۱۶/۰، ۰۱/۰±۰۳/۰ و ۴/۰±۷۲/۲ میکرو گرم بر لیتر به دست آمد که با استاندارد تطابق داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه میانگین غلظت فلزات سنگین آب مصرفی در دستگاه های همودیالیز بیمارستان امام علی (ع) با استانداردهای موجود مطابقت داشته و از این جهت خطری بیماران دیالیزی را تهدید نمی کند.

کلیدواژه ها:

standard ، hemodialysis ، heavy metals ، فلزات سنگین ، همودیالیز ، اسمز معکوس