درمان کم خونی ، انتقال خون و جایگزینهای آن در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه : مروری بر شواهد موجود

مقدمه: کم خونی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه شایع است. انتقال سلول های خونی با عوارض جانبی همراه بوده که خود به صورت مستقل بر پیامد بیماران تاثیرگذار است. در این مقاله مروری، اتیولوژی کم خونی در بیماران بستری در ICU و استراتژی های موجود جهت مدیریت آن بررسی شد روش کار: در این مطالعه، جست و جو در منابع علوم پزشکی Scholar Google و Scopus ،PubMed با کلید واژه های آنمی، اریتروپویتین، سلول های قرمز خونی، ترانسفیوژن خون و بیماری بحرانی یا مراقبت ویژه انجام شد. بعد از مرور عناوین و چکیده مقالات، تمام مطالعات بالینی مرتبط در این گروه از بیماران وارد مطالعه شدند. یافته ها: در اکثر مطالعات، شواهد موجود بر استفاده از پروتکل های سختگیرانه انتقال سلول های قرمز خون (سطوح هموگلوبین کمتر از ۷ گرم در دسی لیتر) را نسبت به سطوح بالاتر هموگلوبین (بیش از ۱۰ گرم در دسی لیتر) حمایت می کند. تنها بیماران با بیماری های قلبی-عروقی حاد یا مراحل اولیه سپسیس شدید ممکن است از سطوح بالاتر هموگلوبین ۹-۱۰ گرم در دسی لیتر با تزریق فرآورده خونی سود ببرند. نتیجه گیری: با توجه به اتیولوژی چند معلولی کم خونی در بیماران بستری در ICU کم خونی تاثیر منفی بر پیامد بیماران دارد. انتقال خون با خطر عوارض جانبی جدی همچون سندروم اختلال نارسایی حاد تنفسی همراه است. خطر بالقوه در مقابل منافع حاصله از این فرآورده ها باید در هر بیماری که نیاز به دریافت دارد، به صورت فردی سنجیده شود

کلیدواژه ها:

Anemia ، Critical Illness ، Erythropoietin ، Intensive Care Unit ، Red Blood Cell Transfusion ، کم خونی ، بخش مراقبت های ویژه ، اریتروپویتین ، بخش مراقبت های ویژه ، انتقال گلبول قرمز خون