اثر هشت هفته تمرین تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید همراه با مصرف بهارنارنج بر برخی نشانگرهای بیوژنز میتوکندریایی در بافت قلب موشهای صحرایی سالمند
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 186
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NKUMS-14-2_002
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: اضطراب یکی از رایجترین واکنشهای روان شناختی در بیماران منتظر جراحی است و معمولا آنها سطح خاصی از اضطراب را تجربه میکنند. آروماتراپی، نوعی درمان مکمل است که در آن استنشاق رایحه میتواند باعث تغییر بالانس اتونومیک به سمت برتری پاراسمپاتیک شده و باعث آرامسازی فرد شود. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی نتایج کارآزمایی های بالینی انجام شده در مورد تاثیر استنشاق اسطوخودوس بر اضطراب و درد بیماران تحت عمل جراحی انجام شد.
روش کار: در این مطالعه تجربی تعداد ۴۹ سر موش صحرایی ماده سالمند (سن ۱۶-۱۸ ماهه ، و وزن ۲۸۰-۳۲۰ گرم) به طور تصادفی به گروههای ( ۱) کنترل، ( ۲) شم (حلال بهار نارنج)، ( ۳) بهار نارنج، ( ۴) تمرین تداومی، ( ۵) تمرین تناوبی، ( ۶) تمرین تداومی+بهار نارنج و ( ۷) تمرین تناوبی+بهار نارنج تقسیم شدند. تمرینات تناوبی با شدت ۸۵-۱۱۰ درصد ۳۱ VO۲max و سرعت ۳۱-۴۵ متر بر دقیقه و تمرینات تداومی با شدت ۶۵ درصد VO۲max با سرعت ۲۰-۲۵ متر بر دقیقه انجام شد؛ مصرف بهار نارنج به میزان mg/kg/day ۳۰۰ به صورت صفاقی بود. مقادیر بیانژنی گیرنده پروکسی زوم گاما فعال شده با کواکتیویتور آلفا ،(PGC-۱α) سیرتوئین ۱ (SIRT۱) و سیرتوئین ۳(SIRT۳) در بافت قلب اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافتهها از آزمون آنالیز واریانس یکراهه به همراه آزمون تعقیبی توکی استفاده شد(۰/۰۵ >P).
یافته ها: تفاوت معنی داری در مقادیرSIRT و ۳ SIRT۱ ،PGC-۱αدر گروههای تحقیق وجود داشت مقادیر بیان SIRT و ۱ PGC-۱α قلبی در گروههای تمرین تداومی، تناوبی و بهار نارنج تفاوت معنی داری با گروه کنترل نداشت. ولی در گروه تمرین تناوبی سطوح SIRT نسبت به گروهشم به طور معنی داری بالاتر بود همچنین مقادیر SIRT۱ ،PGC-۱α SIRT۳ در گروههای تمرین تداومی+بهارنارنج و تمرین تناوبی+بهارنارنج به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (۰/۰۵ >P).)افزایش بیانPGC-۱α در گروه ترکیبی تمرین تداومی+بهارنارنج معنادارتر از از سایر گروهها بود. ولی افزایش SIRTدر گروههای تمرین به ویژه تمرین تناوبی بیشتر از سایر گروهها بود(۰/۰۵ >P).
نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین تناوبی و تداومی همزمان با مصرف عصاره بهار نارنج موجب بهبود بیوژنز میتوکندریایی در بافت قلب موش های صحرایی سالمند میگردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خدیجه حسن پور
PhD Student in Sports Physiology, Department of Physical Education, Islamic Azad University, Mahallat, Iran
بهرام عابدی
Professor, Department of Physical Education, Mahallat Branch, Islamic Azad University, Mahallat, Iran
لیدا مرادی
Assistant Professor of Exercise Physiology, Islamic Of Azad University, North Tehran, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :