بررسی تغییرات سطوح سرمی مولکول های چسبان سلولی و عروقی (ICAM-۱, VCAM-۱) و نیتریک اکسید در پاسخ به ترکیب تمرین و مکمل ال آرژنین در زنان یائسه مبتلا به پرفشاری خون

مقدمه: تاثیر مثبت تمرین ورزشی در تعدیل عوامل خطرزای قلبی-عروقی ازجمله در بیماران پرفشاری خون نشان داده شده است. هدف از اجرای مطالعه حاضر، بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین ترکیبی و مکمل یاری ال آرژنین بر سطوح سرمی مولکول های چسبان سلولی و عروقی ICAM-۱, VCAM-۱ و نیتریک اکسید NO در زنان یائسه مبتلا به پرفشاری خون بود. روش کار: زنان یائسه مبتلا به پرفشاری خون در ۴ گروه ۱۲ نفری شامل گروه های دارونما P، ال آرژنین L، تمرین T و تمرین+ال آرژنین TLتقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی مقاومتی-استقامتی طی ۸ هفته، ۳ جلسه در هفته اجرا شد. مصرف ال آرژنین روزانه ۶ گرم بود. در ابتدا و انتهای ۸ هفته مداخله، خون گیری انجام و سطوح ICAM-۱، VCAM-۱ و NO اندازه گیری شد. یافته ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴، آزمون آنوای یک راهه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: سطوح ICAM-۱ و VCAM-۱ در گروه های T و TL در مقایسه با گروه های P و L به طور معناداری کاهش یافت ۰۵/۰>p افزایش معنادار سطوح NO در گروه های L ۰۰۳/۰=p، T۰۰۱/۰>p و TL ۰۰۱/۰>p در مقایسه با گروه P و همچنین کاهش معنادار فشارخون سیستولی و دیاستولی در همه گروه های مداخله نسبت به گروه P مشاهده شد ۰۵/۰>p نتیجه گیری: مصرف ال آرژنین و تمرین ترکیبی به تنهایی و همراه با یکدیگر در کاهش فشارخون بیماران دارای پرفشاری خون موثر است. ال آرژنین با افزایش تاثیرگذاری تمرین ترکیبی در کاهش فشارخون سیستولی همراه بود. احتمالا کاهش فشارخون در گروه های فوق تا حدودی به واسطه تنظیم افزایش NO اعمال می شود.

کلیدواژه ها:

Adhesion molecule ، Exercise training ، Hypertension ، L-arginine ، ال آرژنین ، پرفشاری خون ، تمرین ورزشی ، مولکول های چسبان