واکاوی تاثیر خشکسالی بر سکونتگاه های روستایی با تاکید بر شاخص های کالبدی و فضایی(مطالعه موردی: روستاهای شهرستان هیرمند)

پیدایش سکونتگاه های بشری همواره بر پایه عوامل طبیعی مانند آب و خاک مناسب استوار بوده است. عوارض و پدیده های طبیعی در مکان گزینی، پراکنش، حوزه نفوذ، توسعه فیزیکی، ارتباطات و ظاهر سکونتگاه های انسانی تاثیر زیادی دارند. خشکسالی به عنوان یکی از بزرگ ترین بلایای طبیعی به شمار می آید و تاثیر آن بر جوامع بشری بیشتر از دیگر بلایای طبیعی است؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر واکاوی تاثیر خشکسالی بر سکونتگاه های روستایی با تاکید بر شاخص های کالبدی و فضایی در روستاهای شهرستان هیرمند بوده است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و با استفاده از دو شیوه بررسی تجارب موفق داخلی-خارجی و نیز با نظرسنجی از افراد ساکن در روستا های مرزی شهرستان هیرمند تعداد هفت معیار نهایی مشخص شدند که با استفاده از مدلSAW و مدل AHP و استفاده از نرم افزار Expert Choice به رتبه بندی شاخص های کالبدی و فضایی پرداخته شده است و در نهایت برای رتبه بندی بخش های شهرستان هیرمند به لحاظ تاثیر خشکسالی بر شاخص های کالبدی و فضایی از تکنیک وایکور استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل به دست آمده از مدل SAW و مدل AHP و همچنین نرم افزار Expert Choice نشان می دهد که بیشترین تاثیر خشکسالی در متغیر افزایش اراضی دارای ماسه های روان با رتبه ۱ و کمترین تاثیر خشکسالی در متغیر میزان خسارات وارده به جاذبه های توریستی رتبه ۷ را به خود اختصاص داده است. همچنین نتایج به دست آمده از تکنیک وایکور نشان می دهد که بیشترین تاثیر خشکسالی در بخش قرقری با رتبه ۱ می باشد.