بررسی دستیابی به منحنی تعادل در راشستانهای ناهمسال شمال کشور در مازندران

یکی از اطلاعات و متغیرهای معرف وضعیت کمی جنگل، توزیع فراوانی (تعداد درختان و رویه زمینی) در طبقات قطری است که در تشریح ساختار و درجنگل شناسی و مدیریت جنگل کاربردهای متعدد دارد. این شاخص برای قضاوت، تعیین نحوه تربیت توده های جنگلی و برنامه ریزیهای مختلف می بایست با حالت تعادل (نرمال)، سنجیده و مورد ارزیابی قرار گیرد. تحقیق انجام شده درهمین راستا، درجنگلهای مازندران (منطقه نکاء ظالمرود) در قالب ۶ قطعه نمونه یک هکتاری در مناطقی که خصوصیات ظهور راشستان را در شرایط متفاوت دارا بوده انجام گردیده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که علاوه بر ناهمسالی و ظهور گروهی توده های راش، شرط اساسی در ترسیم منحنی تعادل یعنی تعداد پایه کافی در هکتار، به ویژه در اولین طبقه قطری (۱۰n)، کمتر از حد مورد نیاز می باشد. رویش جاری سالیانه (قطری) در توده های مورد مطالعه ۷/۲ میلیمتر در سال بوده، بنابراین به منظور برداشت هدفمند (استفاده از حداکثر رویش در حداقل زمان) می توان با اجرای شیوه تک گزینی گروهی در گردشهای اول و دوم، قطر هدف ۸۰ تا ۸۵ سانتیمتر و سطح مقطع تجمعی ۲۱ تا ۲۵ مترمربع در هکتار را در حالت تعادل پیش بینی نمود.

کلیدواژه ها:

Caspian forests ، diameter increment ، equilibrium state ، N۱۰ ، oriental beech ، Structure