سنجش تاثیر محیط کسب و کار بر تولید ناخالص داخلی در دو گروه کشورهای اسلامی در حال توسعه(گروه D۸) و برگزیده با تاکید بر شاخص رقابت پذیری مجمع جهانی اقتصاد GCI

یکی از مهمترین مسائل پیش روی دولت ها و صاحب نظران اقتصادی، رشد اقتصادی و عوامل تاثیرگذار بر آن می باشد. استفاده از نهاده های تولید و نوآوری در صورتی منجر به رشد اقتصادی پایدار می گردد که محیط فعالیت کارآفرینان و بنگاه ها مستعد و قابل پیش بینی باشد. محیط حقوقی و نهادی از جمله عوامل مهم در بهبود سهولت کسب و کار است که در گزارش های بانک جهانی به آن اشاره شده است. علیرغم آن، کارآفرینان و بنگاهها با موانع متفاوتی در فرایندهای کسب و کار درگیر می باشند. در این مطالعه میزان تاثیر محیط کسب و کار بر تولید ناخالص داخلی و بر اساس گزارش رقابت پذیری مجمع جهانی اقتصاد GCI، اندازه گیری شده است. برای این کار داده های هشت کشور اسلامی در حال توسعه(D۸) و هفت کشور برگزیده که بر طبق گزارش رقابت پذیری مجمع جهانی اقتصاد در حال گذار از اقتصاد عامل محور به کارا محور هستند و در دوره ۲۰۱۵-۲۰۱۱ به صورت تابلویی جمع آوری و مدل ارائه شده برآورد گردیده است. نتایج برآورد مدل نشان می دهد که تاثیر رتبه توسعه بازارهای مالی و رتبه زیرساخت ها بر تولید ناخالص داخلی کشورهای برگزیده منفی و معنی دار بوده و میزان آن به ازای ۱۰% کاهش در رتبه بازارهای مالی و زیرساخت ها به ترتیب ۰۰۰۱/. و ۰۰۰۱۶/. افزایش در تولید ناخالص داخلی است. این تاثیر برای کشورهای گروه D۸ منفی و بی معنی بوده است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: سهولت کسب و کار ، تولید ناخالص داخلی ، سیستم مالی ، شاخص رقابت پذیری