تاثیر شیوه تدریجی - پناهی بر تنوع گونه های گیاهی در جنگل های راش شرقی (مطالعه موردی: جنگل های شفارود- گیلان)

به منظور بررسی تاثیر بهره برداری بر تنوع گونه های گیاهی، دو پارسل بهره برداری شده و بهره برداری نشده از جنگلهای راش منطقه شفارود واقع در غرب گیلان انتخاب شدند. آماربرداری به روش منظم تصادفی انجام و مساحت قطعه نمونه برای گونه های چوبی۲۵۰۰ مترمربع و به شکل مربع انتخاب شد. برای گونه های علفی با استفاده از روش قطعات نمونه حلزونی سطح قطعه نمونه ۶۴ مترمربع به دست آمد و برای مطالعه زادآوری از قطعات نمونه ۱۰۰ متر مربعی استفاده شد. در نهایت به ترتیب ۲۴ و ۲۷ قطعه نمونه از جنگلهای بهره برداری نشده و بهره برداری شده برداشت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخصهای تنوع شانون- وینر، یکنواختی پیلو و شاخص تشابه جاکارد استفاده شد. نتایج نشان داد که غنای گونه های درختی، درختچه ای و علفی در جنگل بهره برداری شده به ترتیب برابر ۷، ۸ و ۲۸ عدد و در جنگل بهره برداری نشده به ترتیب برابر ۶، ۴ و ۱۸ عدد می باشد. مقدار تنوع در لایه درختی در جنگل بهره برداری نشده بیشتر از جنگل بهره برداری شده بود، اما مقدار آن در لایه های نونهال، نهال کوچک، نهال بزرگ، درختچه ای و علفی در جنگل بهره برداری شده بیشتر از بهره برداری نشده به دست آمد. همچنین مقدار یکنواختی در تمامی لایه های رستنی در جنگل بهره برداری شده بیشتر از جنگل بهره برداری نشده حاصل شد. میزان شاخص تشابه جاکارد در دو جنگل مورد مطالعه در لایه های درختی، درختچه ای و علفی به ترتیب برابر ۵۰/۶۲، ۰۰/۵۰ و۷۱/۶۰ درصد به دست آمد.

کلیدواژه ها:

شیوه تدریجی - پناهی ، تنوع گونه های گیاهی ، جنگلهای راش ، شفارود ، گیلان