بررسی تاثیر قلمه و نوع خاک در موفقیت ازدیاد سرخدار (Taxus baccata L.)

منطقه انتشار گونه سرخدار (Taxus baccata L.) اروپا، آسیای صغیر، شمال آفریقا و قسمتی از سواحل دریای خزر است. سرخدار یکی از ۴ گونه سوزنی برگان ایران است که در جنگلهای گیلان به طور طبیعی می روید و یکی از گونه های صنعتی و دارویی ارزشمند گیاهی است که به دلیل بی توجهی و تخریب رویشگاههای طبیعی، زادآوری آن مختل و در معرض انهدام قرار گرفته است. برای بررسی تاثیر سن قلمه و نوع خاک در روشهای ازدیاد این گونه از طریق قلمه در محل نهالستان پیلمبرا گیلان، مشخصات عرض جغرافیایی˝۱۲ ﹶ۳۵ ˚۳۷ شمالی و طول جغرافیایی˝۱۴ ﹶ۴ ˚۴۹ شرقی به روش آماری اسپلیت پلات (تاثیر متقابل عوامل) که عبارتند از: تیمار اصلی قلمه های حاصل از رشد جاری، شاخه های سال قبل خشبی شده و شاخه های دو ساله و تیمارهای فرعی، ۴ نوع خاک شامل لوم، شن خالص، شنی لومی، خاک آمیخته و عناصر متفاوت در هر تیمار ۱۵ قلمه و در مجموع ۵۴۰ قلمه در سه تکرار به مرحله اجراء در آمد. نتایج نشان می دهند که در تیمارها از نظر آماری در سطح ۵ درصد، تفاوت معنی دار بوده و بیشترین درصد ریشه زایی مربوط به تیمار اصلی شاخه خشبی یکساله با تیمار فرعی شن خالص (۲/۸۲ %) و کمترین درصد مربوط به تیمار قلمه بیش از یکسال یا خاک لومی (۳/۱۳%) و خاک آمیخته با عناصر متفاوت (۵/۱۵%) می باشد.

کلیدواژه ها:

Yew ، cutting ، Age ، soil ، Propagation