بررسی امکان الکتروریسی نیترات نقره در بستر پلیمرهای زیست سازگار

الکتروریسی فرایندی است که در آن الیاف با قطر کمتر از ١٠٠ نانومتر قابل تولید است. هنگامیکه محلول پلیمری از مقابل لوله مویینه به سمت صفحه هدف توسط میدان الکتریکی شتاب میگیرد نانو الیاف پلیمری شکل میگیرند. تولید نانو الیاف به دلیل خواص منحصر به فرد آنها نظیر نسبت سطح به حجم زیاد، قطر باریک، نرمی، انعطاف پذیری، نفوذپذیری بالا، وزن سبک، خواص فیلتری، قابلیت وارد شدن به عرصه شیمی واکنشگرها و ... در بسیاری از مصارف به ویژه در مهندسی پزشکی مطرح میباشد. نیترات نقره به دلیل خواص ضد میکروبی همواره مورد توجه بوده است. پایان نامه حاضر با هدف بررسی امکان ادغام این دو ویژگی درمنسوج تولید شده تعریف شده است. از پلیمرهای پلی وینیل الکل و پلی وینیل پیرولیدون به عنوان بستر مناسب الکتروریسی و همچنین از اتیلن گلایکول به عنوان حلال و یک عامل احیا کننده استفاده شده است

کلیدواژه ها:

نیترات نقره ، الکتروریسی ، نانودرات نقره ، پلیمرهای زیست سازگار