واکاوی اولویت بندی ریسک های ایمنی و بهداشت محیط (مطالعه موردی مجتمع درمانی)

مقاله حاضر به بررسی اولویت بندی ریسک های ایمنی و بهداشت محیط در مجتمع های درمانی میپردازد. این مقاله با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی((AHP ، روش تحلیل پوشش داده شده (FMEA) و تکنیک تحلیل شبکه((ANP ، به بررسی و اولویت بندی عوامل خطرناک و پتانسیل خطر در مجتمع های درمانی میپردازد. کارکنان در هر رده شغلی و هر نوع شغل، در واقع سرمایه های اصلی هر اجتماعی محسوب می شوند، با توجه به اینکه همواره خطراتی در محیط های کاری وجود دارد اگر استانداردهای مربوط به ایمنی، بهداشت و محیط زیست رعایت نشود، سلامت این قشر زحمتکش به طور جدی تهدید خواهد شد. ابتدا، نویسنده ها به بررسی عوامل خطرناک و پتانسیل خطر در مجتمع های درمانی پرداخته و آنها را دسته بندی کردهاند. سپس، عوامل خطرناک را با توجه به اولویت آن ها، دسته بندی کرده اند. بعد از آن، نویسنده ، عوامل خطرناک را بر اساس شدت، احتمال و شناسایی قابلیت های کنترلی، ارزیابی کرده اند. سپس، عوامل خطرناک را بر اساس تاثیر آنها بر یکدیگر و همچنین تاثیر آنها بر مجموعه در مجتمع های درمانی، اولویت بندی کردهاند. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد که آموزشهای زیست محیطی در کنترل ریسک های ایمنی و بهداشت شغلی اثربخش است.با توجه به نتایج برآمده از تحقیق، برگزاری و ارائه آموزش استانداردهای مدیریت زیست محیطی، تهیه دستورالعمل ها و روشهای اجرایی ضرورری در حوزه های ریسک شناسایی شده و همچنین پیشنهادات ارائه شده اند. نتایج نشان می دهد که عوامل خطرناک مهم در مجتمع های درمانی شامل عفونت های مراکز درمانیی، عوامل شیمیایی و بیولوژیکی ،خطاهای داروئی و عوارض جانبی داروئی است. همچنین، نتایج نشان میدهد که عوامل خطرناک با تاثیر بالاتر در مجتمع های درمانی شامل فعالیت های پزشکی و پیراپزشکی است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، مراکز درمانی ، HSE ، بهداشت محیط ، ایمنی و بهداشت شغلی