مقایسه روش های آماربرداری برای تعیین تنوع گونه های چوبی در جنگل های زاگرس شمالی (پژوهش موردی: جنگل های بلکه بانه)

تنوع گونه های چوبی برای آگاهی از تغییرات موجود در اکوسیستم های جنگلی برآورد می شود که لازمه آن جمع آوری اطلاعات کمی و کیفی مناسب با استفاده از آماربرداری جنگل است. هدف پژوهش پیش رو تعیین مناسب ترین روش نمونه برداری برای برآورد تنوع گونه های چوبی در جنگل های زاگرس شمالی بود. برای این منظور ۴۰ هکتار از جنگل سامان عرفی روستای بلکه انتخاب شد و در آن ۴۰ قطعه نمونه مربعی هر کدام به مساحت یک هکتار (۱۰۰×۱۰۰ متر) انتخاب شدند. در هر قطعه نمونه اطلاعات مربوط به گونه، مختصات مکانی درختان، تعداد درختان و قطر بزرگ و کوچک تاج همه درختان ثبت شد. داده های آماربرداری صددرصد در نرم افزار Arc GIS وارد شدند و نقشه پراکنش درختان به دست آمد. روش های نمونه برداری با قطعات نمونه مستطیلی به ابعاد ۵۰×۲۰ متر، خط نمونه ۱۰۰ متری و ۵۰ متری و همچنین روش مربعی با ابعاد ۱۰×۱۰ متر، ۱۵×۱۵ متر، ۲۰×۲۰ متر و ۴۰×۴۰ متر در شبکه آماربرداری ۱۰۰×۱۰۰ پیاده شدند و نتایج آنها با آماربرداری صددرصد مقایسه شد. برای مقایسه از معیار T ×%E۲ استفاده شد. همچنین از شاخص های تنوع شانون- وینر، سیمپسون، غنای مارگالف و منهنیک برای مقایسه روش های نمونه برداری مربعی استفاده شد. براساس نتایج، مناسب ترین روش برای برآورد مشخصه های تعداد در هکتار و درصد تاج پوشش درختان منطقه، به ترتیب روش مربعی با ابعاد ۴۰×۴۰ متر و روش مربعی با ابعاد ۲۰×۲۰ متر بود.

کلیدواژه ها:

تاج پوشش ، تراکم ، زاگرس شمالی ، روش نمونه برداری مربعی ، شاخص های تنوع