بررسی رابطه بین شدت خستگی مزمن و کیفیت زناشویی درسالمندان

خستگی یکی ازشکایات بالینی متداول دربین سالمندان است که پیامدهای نامطلوبی برکیفیت زندگی ایشان دارد درپزوهش حاضر رابطه بین شدت خستگی مزمن و کیفیت زناشویی سالمندان و نیز تفاوت های جنسیتی دراین زمینه مورد بررسی قرارمیگیرد نمونهموردنظر دراین پژوهش توصیفی شامل 152 زوج سالمند از بین سالمندان متاهل شهراصفهان 73زن و 79مردمی باشد که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس خستگی FACIT ویستر و همکاران 2003 پرسشنامه های فرسودگی زناشویی پاینز 1996 مقیاس سازگاری زناشویی اصلاح شده باسبی و همکاران 1995 و پرسشنامه رضایت زناشویی کانزاس اسکیوم و همکاران 1986 استفاده گردید و نتایج بوسیله تحلیل همبستگی پیرسون تحلیل رگرسیون گام به گام و ازمون T گروه های مستقل مورد بررسی قرارگرفت نتایج بدست آمده نشان میدهد که بین شدت خستگی مزمن سالمندان و فرسودگی زناشویی جسمی روانی عاطفی و سازگاری و رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. با استفاده از رگرسیون گام به گام نیز مدل معنی داری بدست آمد که نشان میدهد فرسودگی زناشویی روانی و جسمی می توانند 83درصد ازواریانس خستگی سالمندان را تبیین نمایند.

کلیدواژه ها:

خستگی مزمن ، کیفیت زناشویی ، سالمندان