تعامل یا تقابل حق توسعه با محدودیت های دست یابی به فناوری نوین اتمی

زمینه و هدف: عصر حاضر را می توان عصر تحولات مهم در زمینه فناوری های  نوین نامید. تحولات جامعه جهانی منجر به ایجاد مفاهیمی نوین و تحول در فناوری نوین اتمی شده است. در راستای حق مسلم دستیابی همه ملت ها به فناوری نوین اتمی، قوانین و اسناد حقوقی موید و یا منع کننده این حق، بررسی خواهد شد. در این مسیر شناسایی مقوله های حق توسعه و فناوری نوین اتمی که دارای کاربردهایی دوگانه می باشند و ارتباط و استناد آنها با قوانین و معاهدات، بسیار با اهمیت می باشد. در این پژوهش علاوه بر بررسی مبانی و اصول حق توسعه کشورها خصوصا کشورهای درحال توسعه، قواعد حقوق بین الملل ناظر بر فناوری های  نوین اتمی و به ویژه تسلیحات اتمی بررسی شده است.  روش: مطالعه حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. یافته ها و نتایج: اصول و هنجارهای حقوقی حاکم بر محدودیت های دست یابی کشورها، خصوصا کشورهای جهان سوم به فناوری نوین اتمی در محدود نمودن حق توسعه کشورها، مطابق قواعد حقوق بین الملل نمی باشد. دستیابی همه جانبه به فناوری های  نوین و توسعه همه جانبه حق همه ملت ها می باشد و در مجموع حق توسعه در تعامل مستقیم با دست یابی به فناوری نوین اتمی می باشد از این رو جامعه جهانی باید با تدوین معاهدات و قوانین مناسب، مسیر صحیح را بشناسانند تا دسترسی همه جانبه به این فناوری های  نوین به درستی انجام پذیرد.

کلیدواژه ها:

حق توسعه ، فناوری نوین اتمی ، معاهدات ، حقوق بین الملل و تسلیحات