مدل مطلوب انتخاباتی بر مبنای سیاست های کلی انتخابات در مقایسه با نظام های بین المللی (مطالعه موردی آمریکا و آلمان)

زمینه و هدف: مشروعیت یا مقبولیت نظام های سیاسی از طریق انتخابات عمومی و خواست ملت ها ایجاد می شود و برخی حاکمیت ها مشروعیت خود را فرازمینی و تنها مقبولیت نظام سیاسی را از مردم می دانند؛ همانند نظام جمهوری اسلامی ایران که در مقدمه قانون اساسی آن این گونه آمده: «حکومت از دیدگاه اسلام، برخاسته از موضع طبقاتی و سلطه گری فردی یا گروهی نیست، بلکه تبلور آرمان سیاسی ملتی هم کیش و هم فکر است که به خود سازمان می دهد تا در روند تحول فکری و عقیدتی، راه خود را به سوی هدف نهایی (حرکت به سوی الله) بگشاید». اما خود مقبولیت و برگزاری انتخابات در همه جای دنیا وابسته به یک نظام انتخاباتی بوده که حکومت ها بر اساس آن دموکراسی را اداره می کنند؛ که در این مقاله به دنبال ارائه یک مدل مطلوب انتخاباتی برخاسته از سیاست های کلی انتخابات با مطالعه نظام های انتخاباتی آلمان و آمریکا هستیم. روش: این مقاله ی پژوهشی از حیث هدف، کاربردی و توسعه ای بوده که داده ها با روش کتابخانه ای جمع آوری و به روش کیفی تجزیه وتحلیل شده است.یافته ها و نتایج: مقام معظم رهبری با دغدغه اصولی کردن نظام انتخابات کشور، در ۲۴ مهر ماه ۱۳۹۵ سیاست های کلی انتخابات را در ۱۸ بند به مسوولین کشور ابلاغ کرد که تاکنون هیچ نظام جامع انتخاباتی در این راستا تدوین و به اجرا گذاشته نشده است. نظر به اینکه سیستم انتخاباتی کشور آلمان و آمریکا نیز تناسبی و اکثریتی می باشد، با مطالعه استانداردهای بین المللی بر اساس سیاست های ۱۸ گانه ابلاغی رهبری، یک نظام انتخاباتی «تناسبی مردم سالار»  با ساختار مشخص و جامع ارائه کرده ایم.

کلیدواژه ها:

دموکراسی ، انتخابات ، نظام انتخاباتی ، سیاست های کلی انتخابات ابلاغی ۱۳۹۵ ، مدل انتخاباتی