اولویت بندی انگیزه های گردشگران عراقی بازدید کننده از شهر مقدس مشهد

با وجودی که در سال های اخیر تحقیقات بسیاری در مورد انگیزه های گردشگری انجام شده است، اما می توان گفت تحقیق در مورد انگیزه های گردشگری مذهبی در دوران نوباوگی خود قرار دارد و مطالعات انگشت شماری در این زمینه صورت گرفته است. محققان این حوزه تا کنون در ایجاد تمایز میان بخش های گردشگری مذهبی و زیارتی به اجماع دقیقی نرسیده اند. موفقیت بازاریابی مقصد باید از طریق یک تحلیل جامع از انگیزش گردشگران هدایت شود، و بدین دلیل این مقاله به بررسی و اولویت بندی انگیزه های گردشگران مذهبی عراقی پرداخته است. مرور ادبیات گذشته در مورد انگیزش نشان می دهد که تحلیل انگیزه ها بر اساس دو بعد عوامل رانشی و کششی مورد قبول بسیاری از پژوهشگران گردشگری بوده است. این تحقیق توصیفی- پیمایشی مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و استفاده از پرسشنامه است. در این مطالعه ۳۸۵ پرسشنامه در میان گردشگران عراقی شهر مشهد توزیع شد. ۳۸ گویه و ۱۰ متغیر پنهان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل متغیرهای اصلی از روش تحلیل عاملی تاییدی بهره گرفته شد. پس از بازبینی نهایی، ۲۴۷ پرسشنامه پذیرفته شدند. روایی، پایایی و برازش داده ها تایید، و در نهایت برای رتبه بندی عوامل از آزمون فریدمن بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که در میان عوامل رانشی انگیزه های معنوی و خودشکوفایی از بالاترین اولویت برخوردارند و بعد از آن انگیزه احترام و کسب پرستیژ، انگیزه خانوادگی، جست وجوی امنیت و آرامش، انگیزه تفریحی و فراغتی، انگیزه یادگیری و کنجکاوی، انگیزه فرهنگی و در میان عوامل کششی به ترتیب انگیزه های مذهبی- فرهنگی، جاذبه های تفریحی و ویژگی های زیرساختی قرار دارند.