بررسی همبستگی میزان وقوع گروه های نحوی اسمی، فعلی و وابسته های هریک در جمله و تاثیر آن بر درک متن

پژوهش حاضر به بررسی همبستگی میزان وقوع گروه های نحوی اسمی، فعلی و وابسته های پیشین و پسین هرکدام از این گروه ها در جمله و میزان درک متن خواننده می پردازد. در این پژوهش ابتدا به عوامل تاثیرگذار بر درک خوانداری پرداخته می شود؛ عواملی مانند خواننده، متن و مهارت خواندن. در این راستا نیز حافظه، دانش پس زمینه، انسجام و خوانش پذیری متن به عنوان زیرمجموعه ای از عوامل مرتبط با آن سه عامل، موردبررسی قرار می گیرد. پژوهش حاضر در چارچوب انگاره ساخت- تلفیق کینچ و در راستای طراحی نرم افزار انسجام سنج برای زبان فارسی می باشد. اهداف موردنظر به عنوان یکی از شاخص های اولیه مطرح شده برای طراحی این نرم افزار در نظر گرفته شده است؛ به همین دلیل در بخشی از پژوهش به بررسی زبانشناسی رایانه ای و دستاوردهای آن در سطوح مختلف زبانی و نرم افزار کومتریکس پرداخته می شود. برای جمع آوری داده ها با انتخاب متن های کوتاه از یک کتاب مشخص و ایجاد تغییرات هدفمند در آن ها پرسشنامه هایی بر اساس فرضیه های پژوهش طراحی و تنظیم شد. سپس پرسشنامه ها در قالب دو آزمون مجزا ولی مرتبط باهم از آزمودنی ها در مدت زمان محدود و مشخص، به عمل آمد. بعد از گردآوری داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به تحلیل داده ها پرداخته شد. نتایج به دست آمده بیانگر این نتیجه است که با افزایش تعداد گروه های نحوی اسمی و فعلی و نیز افزایش وابسته های پیشین و پسین هریک در جمله میزان پیچیدگی ساختار جمله بیشتر میشود و در نتیجه میزان درک و خوانش پذیری متن را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

درک متن ، خوانش پذیری ، گروه نحوی اسمی ، گروه نحوی فعلی ، وابسته های پسین و پیشین.