تاثیر روش تن آرامی بر نمره اضطراب، استرس و افسردگی مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره اکلامپسی و شاخص های فیزیولوژیک نوزاد آن ها

سابقه و هدف: استرس، اضطراب و افسردگی دوران بارداری پیامدهای نامطلوبی بر مادر و نوزاد دارد. استرس و اضطراب خطر بزرگی برای بروز ابتلا به پره اکلامپسی است. تمرینات تن آرامی در بارداری های پرخطر موجب کاهش عوارض نامطلوب مادران مستعد ابتلا به پره اکلامپسی می شود. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی ۱۰۰ مادر باردار پرخطر مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد.نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (۴۶ نفر) و کنترل (۵۰ نفر) قرار گرفتند. تن آرامی در گروه آزمون طی ۱۶ جلسه انجام شد. میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی با استفاده از پرسش نامه Dass۲۱ اندازگیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری با نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمرات استرس، اضطراب و افسردگی در گروه آزمون به ترتیب ۶.۸۰، ۴.۴۹ و ۵.۹۸ و در گروه کنترل به ترتیب ۱.۲۰، ۰.۹۴ و ۱.۰۳ بود. نتایج نشان داد میانگین نمرات استرس و اضطراب بعد از مداخله در گروه آزمون به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (۰.۰۵P<). میانگین نمره افسردگی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (P>۰.۰۵). شاخص های فیزیولوژیک نوزاد شامل میانگین نمرات آپگار دقایق ۱ و ۵، وزن، قد و دور سر بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت (P>۰.۰۵). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، روش تن آرامی باعث کاهش میزان اضطراب و استرس در مادران باردار پرخطر شد؛ بنابراین، اجرای این روش در طول بارداری برای مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره اکلامپسی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

Anxiety ، Infancy ، Pregnancy ، Relaxation Technique ، اضطراب ، روش تن آرامی ، نوزادی و بارداری