سرمایه فکری در شرکت های بیمه

پیشرفت صنعت بیمه با توسعه اقتصادی کشور مقارن است. شرکت های بمیه به عنوان سازمانهایی که در تسهیل تجارت و سرمایه گذاری خارجی و داخلی نقش مهیم ایفاء می نمایند. در تماس با اقتصاد جهانی بوده و ناگزیر از جریانات رایج در اقتصاد جهانی متاثر می گردند. با طرح دانایی محوری در اقتصاد، دانایی موتور اصلی رشد و ایجاد ثروت شده است و این عامل بیش از عوامل سنتی، نظیر کار و سرمایه موجب تولید می شود. سرمایه فکری که از سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه بکارگرفته شده تشکیل شده است، یکی از منابع اصلی مزیت رقابتی سازمان های مختلف در نظر گرفته می شود که بر سطح نوآوری و خلاقیت و به تبع آن بر عملکرد شرکت و کشور تاثیر می گذارد. لذا برای رقابتی بودن در عرصه اقتصاد جهانی با ید اقتصاد کشور از اقتصاد مبتنی بر منبع و ورودی اقتصاد مبتنی بر دانش حرکت کند به طوری که بجای استفاده از تولید مبتنی بر نیروی کار بیشتر از دانش و منابع انسانی بهره گیری نماید. لذا هدف این مقاله بررسی سطح کارایی و روند سرمایه فکری رد صنعت بیمه ایران و تاثیر آن بر ارزش افزوده شرکتهای فعال در حوزه مذکور است. در این تحقیق از مدل پالیک (1998 و 2004) [10] و [2] برای اندازه گیری ارزش افزوده سرمایه فکری (VAICtm) استفاده شده است. نتیجه این تحقیق نشان میدهد، که از بین 13 شکرت مورد ارزیابی قرار گرفته از سال 1384 تا 1388 رتبه اول برای شرکت بیمه ملت و رتبه آخر برای شرکت بیمه آسیاست. تحلیل مقایسه ای بخش دولتی و بخش خصوصی (غیر دولتی) حاکی از کارایی بیشتر بخش خصوصی در این زمینه است. بررسی روند تغییرات ارزش افزوده سرمایه فکری نشان دهنده کاهش کارایی بکارگیری سرمایه فکری در صنعت بیمه ایران است.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری(Intellectual Capital) ، سرمایه انسانی (Human Capital) ، سرمایه ساختاری (Structural Capital) ، سرمایه بکار گرفته شده (Capital employed) ، ارزش افزوده (Value Added)