مقایسه تحمل پریشانی، تکانشگری، بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری در افراد سوءمصرف کننده مواد و افراد بهنجار شهر کرمانشاه

مقدمه و هدف: وابستگی به مواد، یک نگرانی جدی بالینی همراه با هزینه های قابل توجه اقتصادی، اجتماعی و شخصی است که سطوح بالایی از رفتارهای خودمخرب و آسیب رسان برای سلامتی را در پی دارد و یکی از بزرگترین مشکلات جوامع انسانی معضل اعتیاد است که سلامت جامعه، خانواد و فرد را به خطر می اندازد و باعث از دست رفتن کارکردهای فردی، شغلی، خانوادگی و اجتماعی می شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تحمل پریشانی، تکانشگری، بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری در افراد سوءمصرف کننده مواد و افراد بهنجار انجام شد. روش: طرح پژوهش مورد استفاده، علی- مقایسه ای وابزار تحقیق، شامل )، مقیاس تکانشگری بارت (۱۹۹۵)، پرسش نامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) و پرسش نامه بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری کارور و وایت (۱۹۹۴) بود. نمونه آماری تحقیق، شامل ۷۵ نفراز معتادان بستر ی در مراکز اقامتی ترک اعتیاد شهر کرمانشاه و تعداد ۷۵ نفرافرادبهنجار که به روش تصادفی، انتخاب شد که به وسیله ابزار های پژوهش سنجش شدند و برای تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss و برای تحلیل فرضیات از تحلیل واریانس چند متغیره مانوا استفاده شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که تفاوت معناداری بین تحمل پریشانی، تکانشگری و سیستم های فعال سازی/ بازداری رفتاری در معتادان و افراد بهنجار می باشد. نتیجه-گیری: در نتیجه می توان چنین گفت که تحمل پریشانی، تکانشگری از جمله متغیرهای روانشناختی منفی هستند که می تواند تاثیر زیادی بر مصرف مواد داشته باشند، بنابراین نیازمند برنامه ریزی مناسب و جامع جهت تعدیل و اصلاح این متغیرها می باشد.

کلیدواژه ها:

تحمل پریشانی ، تکانشگری ، بازداری رفتاری ، فعال سازی رفتاری ، سومصرف مواد.