نقد و بررسی تاویلات قرآنی اسماعیلیه درباره امام معصوم(ع)

مبنای اسماعیلیه در مواجهه با قرآن، بر تاویل آیات نهاده شده است. از آنجایی که بکارگیری تاویل بدون توجه به معیار و ملاک های صحیح، نشر معارف و حقایق قرآن را دچار چالش می کند؛ پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه ای، به بررسی تاویلات اسماعیلیه درباره امام معصوم(ع) پرداخته و در مقام نقد به دو تفسیر المیزان و نمونه استناد نموده است تا ضمن تبیین موارد لغزشی تفاسیر اسماعیلیه، تفسیر صحیحی ازآیات مورد بررسی توسط تفاسیر معتبر شیعی ارائه دهد. یافته های این پژوهش در نقد تاویلات اسماعیلیه درباره امام معصوم(ع) حاکی از وجود هشت مولفه؛ عدم توجه به معنا و مفهوم مفردات واژگان قرآنی، سیاق، علوم بلاغی، ظاهر آیه و واقعیت های علمی، عدم توجه به اصل معنای لغوی واژگان قرآنی، روایات، عدم ارجاع متشابهات به محکمات و عدم تشخیص مخاطب آیات توسط مفسران اسماعیلیه می باشد. این مولفه ها حاکی از تاویلات ذوقی اسماعیلیه و عدم توجه به معیارها و ملاک های صحیح تفسیر قرآن کریم است.

کلیدواژه ها:

تاویل ، اسماعیلیه ، امام معصوم(ع) ، نقد اعتقادی ، تفسیر المیزان ، تفسیر نمونه