تحلیل روش تدریس پژوهی در توسعه حرفه ای دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان

هدف: هدف پژوهش پیش رو واکاوی وضعیت برنامه های آموزشی تدریس پژوهی در توسعه حرفه ای دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان بود. روش: از روش پژوهش آمیخته (کیفی - کمی) استفاده شد. نمونه آماری بخش کمی شامل ۳۰۰ نفر (۱۵۰ زن و ۱۵۰ مرد) از نومعلمان و دانشجو معلمان مراکز تربیت معلم شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختار یافته استفاده شد.  به منظور  پاسخ به پرسش های مصاحبه، تکنیک تحلیل مضمون(محتوا) مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون فریدمن برای مقایسه میانگین رتبه ها و تحلیل واریانس برای بررسی تفاوت میانگین ها استفاده شد. یافته ها: وضعیت تدریس پژوهی در دانشگاه فرهنگیان در شرایط مطلوبی قرار ندارد. مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیت تدریس پژوهی عبارتند از: عوامل فردی، عوامل اجتماعی، عوامل اقتصادی، عوامل سازمانی و عوامل آموزشی. مهمترین موانع اجرای تدریس پژوهی عبارت بودند از: عدم دانش و آگاهی کافی دانشجو معلمان و نومعلمان، عدم حمایت مالی مناسب از طرف آموزش و پروزش، عدم ارائه خدمات مشاروه ای مناسب از طرف آموزش و پروش، مشکلات مالی فراگیران، مشکلات روان شناختی و خانوادگی فراگیران، مشکلات تحصیلی فراگیران، عدم تاثیر امور پژوهشی در تدریس برای معلمان و عدم امکانات و تجهیزات کافی. نتیجه گیری: بر اساس اهمیت و اثرگذاری اجرای تدریس پژوهی بر کیفیت فراید یاددهی- یادگیری، ضروری است دست اندگاران نظام تربیتی بیش از پیش به فراهم کردن زیرساخت ها و برگزاری دوره های مهارت افزایی با کیفیت بیشتر و ایجاد انگیزه و تشویق بیشترمعلمانی که از این روش استفاده می کنند توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

تدریس پژوهی ، نومعلمان ، دانشجو معلمان ، توسعه حرفه ای ، دانشگاه فرهنگیان