بررسی وضعیت نیترات در آب آشامیدنی شهر نهاوند و پهنه بندی کیفیت آن

دسترسی به آب سالم از مولفه های اصلی توسعه پایدار بوده و پایش دوره ای منابع آب مورد استفاده انسان در این راستا لازم و ضروری است. به منظور درک بهتر جوامع انسانی از کیفیت آب، تحلیل پارامترهای فیزیکی و شیمیایی منابع آب به کمک شاخص ها و روش های آماری انجام می شود. در این پژوهش کیفیت منابع آب شهری نهاوند بررسی و به کمک روش های درون یابی پارامتر نیترات پهنه بندی شد. بدین منظور ۴۸ نمونه آب آشامیدنی از ۱۶ منطقه و محله از شهر نهاوند به صورت تصادفی برداشت و پارامترهای pH، EC و No۳ در آنها اندازه گیری شد. شاخص های ویلکاکس، شاخص کیفیت آب (WQI) و شاخص آلودگی نیترات (NPI) جهت تعیین کیفیت منابع آب به کار گرفته شد. مقایسه مقادیر پارامترهای مورد بررسی با استاندارد WHO و استاندارد ملی ایران توسط آزمون تی تک نمونه ای انجام شد. همچنین با استفاده از روش کریجینک نقشه پهنه بندی نیترات و شاخص WQI در منابع آب شهری نهاوند تهیه شد. بر اساس نتایج به دست آمده اختلاف آماری معنی داری بین مقادیر پارامترهای مورد بررسی با استانداردهای ملی ایران و WHO وجود داشت (p<۰.۰۵). به طوری که میانگین pH و No۳ کمتر از حدود استاندارد و میانگین EC بالاتر از حد مجاز استاندارد بود و بر اساس طبقه بندی ویلکاکس ۴۴ درصد از نمونه های آب شهری نهاوند در وضعیت شوری متوسط و ۵۶ درصد نمونه های باقی مانده در وضعیت شوری بالا قرار داشتند. کیفیت آب بر اساس شاخص WQI و NPI به ترتیب عالی و بدون آلودگی برآورد شد.

کلیدواژه ها:

آب آشامیدنی ، نهاوند ، نیترات ، کریجینگ ، شاخص NPI