مدعیان منجی گرایی در ادیان با تاکید بر دوره معاصر؛

فوتوریسم۲ یا فیوچریسم، هرچند ابتدا در خصوص نسل مدرن و جدید هنر در اروپا در اوایل قرن بیستم میلادی مطرح گشت ولی بهمرور در میان ادیان الهی جایگاه ویژهای یافت و بر مباحث مهدویت و ظهور منجی در آینده جهان نیز اطلاق شد. عقیده به وجود موعود و منجی علاوه بر اینکه مقبول ادیان الهی است در دین مبین اسلام نیز بین تمامی مذاهب مختلف شیعه و اهل سنت پذیرفته شده و حتمی است. این مقاله با توجه به وجود خارجی متمهدین در شیعه و اهل سنت، قائل است در بسیاری از موارد مباحث مهدویت بین شیعه و اهل سنت اختلافی نیست حتی در بین مدعیان دروغین مهدویت، لذا برای اثبات این ادعا میتوان دلایل زیر را بیان نمود:.۱آیاتی که شیعه و اهل سنت در تطبیق، تفسیر و تاویل آن معتقدند که آنها در خصوص حضرت مهدی(عجل االله تعالی فرجه ) است. .۲ روایاتی که شیعه و اهل سنت درباره امام مهدی آوردهاند..۳ مدعیان مهدوی از میان شیعه و اهل سنت که با توجه به قاعدهی »ادل الدلیل علی امکانه فهو وقوعه« قابل اثبات است.غالب گفتمان مقاله پیرامون مورد سوم است که سعی دارد به موازات، هم از اهل سنت و هم از شیعه در دوران معاصر بهصورت موردی اشاره به مصادیق خارجی (احمد اسماعیل گاطع و جهیمان العتیبی محمد القحطانی) این مدعیان داشته باشد تا اثبات کند، مباحث مهدویت بحثی درون شیعی نبوده بلکه انگیزه و دواعی ادعای مهدویت نه تنها در اهل سنت بلکه برای تمامی ادیان دنیا نیز جذابیت و قابلیت تحقق در خارج را داشته است.