تاثیر جهت گیری زندگی و احساس تعلق بر خودناتوان سازی و از خودبیگانگی تحصیلی : نقش واسطه ای سرزندگی تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر تاثیر جهت گیری زندگی و احساس تعلق بر خودناتوان سازی و از خودبیگانگی تحصیلی : نقش واسطه ای سرزندگی تحصیلی است . تحقیق حاضر در دسته پژوهش های توصیفی و همبستگی و از حیث هدف در زمره تحقیقات کاربردی قرار می گیرد. با توجه به نوع اطلاعات لازم در انجام این تحقیق از دو روش بررسی کتابخانه ای و بررسی میدانی استفاده خواهد شد. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان دبیرستان دوره اول در اداره آموزش و پرورش گلبهار می باشند که تعداد آنها ۲۹۴۰ نفر می باشد. نمونه نیز شامل تعداد ۳۳۵ نفر می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شده است . لازمبه ذکر است نمونه گیری نیز براساس جدول مورگان صورت گرفته است . در این پژوهش از پرسشنامه جهت گیری زندگی شی یر و کارور (۱۹۸۵)، خودناتوان سازی جونز و رودوالت (۲۰۱۰)، از خودبیگانگی تحصیلی جانسون(۲۰۰۵)و احساس تعلق به مدرسه براون و ایوانز(۲۰۰۲) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (۲۰۰۶) استفاده شده است و نتایج این پژوهش بدین صورت است که جهت گیری زندگی و احساس تعلق بر خودناتوان سازی و از خودبیگانگی تحصیلی با نقش واسطه ای سرزندگی تحصیلی تاثیرگذار است .