بررسی تاثیر باقیمانده علف کش های سولفونیل اوره جدید ذرت در مقایسه با سموم رایج بر گندم

پایداری علف کش های سولفونیل اوره در خاک با توجه به مواد آلی ، رطوبت ، PH و درجه حرارت متفاوت است . بقایای این علف کش ها در خاک ممکن است به گیاهان بعدی که کشت می شوند، خسارت وارد کند. جهت ارزیابی تاثیر باقیمانده این علف کش ها بر روی گندم، آزمایش مزرعه ای در سال ۱۳۸۹-۱۳۸۸ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۵ تیمار و ۴ تکرار در ایستگاه تحقیقاتی شاوور در ۵۰کیلومتری جاده اهواز-اندیمشک انجام گردید. تیمار های آزمایش شامل :علف کش جدید لوماکس (مزوتریون+اس متالاکلر+تربوسیلازین )در مقادیر ۴ لیتر در هکتار به صورت پیش رویشی و پس رویشی ، علف کش نیکوسولفورون(کروز) در مقادیر ۲ لیتر در هکتار به صورت پس رویشی مخلوط علف کش لاسو(۵لیتر) +آترازین (۱کیلوگرم) به صورت پیش رویشی ،علف کش ارادیکان ۶ لیتر در هکتار به صورت خاک کاربرد و شاهد با علف هرز وبدون علف هرز بود. نتایج نشان داد که بیشترین تاثیر سوء مربوط به علف کش های آترازین +لاسو و لوماکس می باشد که به ترتیب ۳۱ و ۲۷ درصد عملکرد دانه گندم را کاهش داده اند و از نظر آماری نیز در یک گروه آماری قرار داشتند. علف کش ارادیکان نیز ۹ درصد عملکرد گندم را کاهش داده بود. به طور کلی به نظر می رسد که باید واکنش گیاهان نسبت به بقایای علفکش های سولفونیل اوره را بیشتر مورد توجه قرار داد و در این خصوص در آینده تحقیقات بیشتری نمود.

کلیدواژه ها:

سولفونیل اوره ، لوماکس ، نیکوسولفورون ، پسماند ، آترازین ، لاسو.