بررسی فلور و پراکنش علفهای هرز مزارع گندم گوجه فرنگی چغندرقند، پیاز و نخود در شهرستان مشهد

ویژگی های فلور علف هرز مزارع گندم گوجه فرنگی، چغندرقند پیاز و نخود در شهرستان مشهد به روش نمونه گیری تصادفی در سال ۱۳۸۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد مورد بررسی قرار گرفت حدود ۱۹ گونه علف هرز بارز در ۵ مزرعه گندم گوجه فرنگی، چغندرقند پیاز و نخود از ابتدا تا میانه فصل مشاهده شد. پیچک صحرایی با ۱۰۰ درصد فراوانی از میانگین ۵ نمونه گیری بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد علف هفت بند با ۹۲ درصد فراوانی از میانگین ۵ نمونه گیری در مقام دوم قرار داشت. تاج خروس ریشه قرمز، تاج خروس خوابیده، تاج ریزی سیاه، سلمه تره، سوروف و شاه تره با ۸۴ درصد فراوانی از میانگین ۵ نمونه گیری در رتبه های بعدی فراوانی قرار داشتند. از بین ۸ گونه علف هرز با بیشترین فراوانی تنها یک گونه باریک برگ بوده و سایر علفهای هرز پهن برگ بودند. تنها پیچک صحرایی چند ساله بوده و مابقی یکساله بودند. علفهای هرز توق و کنگر شیردار در مزرعه گندم از تراکم بالایی برخوردار بودند. علف های هرز در مزرعه گوجه فرنگی نسبت به دیگر مزارع تراکم پانینی داشتند. در مزرعه پیاز علفهای هرز در مجموع تراکم مزرعه چغندرقند را نداشتند ولی علفهای هرزی چون سلمه تره علف هفت بند و شاه تره تراکم بالایی داشتند. تراکم گیاهان هرز در مزرعه چغندرقند بیش از سایر گیاهان زراعی مورد پایش بود.

کلیدواژه ها:

فلور باریک برگ ها پهن برگ ها علف هرز ، گیاه زراعی