شناسایی آسیب های آموزش در کلاس های چند پایه عشایری لرستان و راهکارهای بهبود کیفیت آموزش در انها

هدف پژوهش حاضر بررسی تجارب معلمان از آسیب های آموزش در کلاس های چند پایه عشایری لرستان و راهکار بهبود آموزش در آنها است .برای فهم تجارب معلمان از روش پژوهش تفسیری که از رویکردهای پژوهش کیفی و روش تحلیل محتوا است ، استفاده شده است .نمونه آماری پژوهش حاضر، بر اساس نمونه گیری هدفمند، از بین معلمانی انتخاب شدند که بیش از سه سال در کلاسهای چند پایه سابقه تدریس داشته اند.داده ها از راه مصاحبه های عمیق نیمه سازمان یافته با ۲۰ معلم ( ۱۰مرد و۱۰ زن )در مورد تجارب و ادراکشان درباره سوالات پژوهش جمع آوری و سپس به روش تحیلی محتوا تجزیه و تحلیل شدند.یافته های پژوهش نشان داد: آسیبهای آموزش در کلاسهای چند پایه عشایری شامل کمبود وقت ، امکانات و تجهیزات کمک آموزشی ، بهره گیری از معلمان کم انگیزه و کم تجربه ، شیوه های تدریس ناکارآمد، تفاوت سنی و ترکیب جنسیتی ، دو زبانه بودن، ضعف علمی پایه ای ، غیبت زیاد است .بهره گیری از فناوریهای آموزشی ، انتخاب معلم یار، الگوهای نوین تدریس ، حمایت مسئولان، تهیه تجهیزات کمک آموزشی و استفاده از معلمان باانگیزه راهکارهای پیشنهادی جهت بهبود کیفیت آموزش مدارس چندپایه بودند. به صورت خلاصه می توان چنین نتیجه گرفت که با بکارگیری راهکارهای آموزشی و روانشناختی ، دانش آموزان چندپایه عشایری میتوانند پیشرفتی همسان با دانش آموزان کلاسهای تک پایه در شهر و روستا داشته باشند.

کلیدواژه ها:

آسیب های آموزش ، عشایری ، کلاس های چند پایه ، لرستان ، بهبود کیفیت