شناسایی عوامل بازدارنده در بکارگیری روش های نوین تدریس در مدارس

تاریخچه مطالعات نشان می دهد روشهای تدریس چه در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و چه در ایجاد انگیزه و رضایت خاطر، پرورش شخصیت، رشد خلاقیت آنان موثر است، وظیفه معلمان در فرآیند تدریس تنها انتقال واقعیت های علمی به دانش آموزان نیست بلکه باید موقعیت و شرایط مطلوب یادگیری را فراهم نمایند و چگونه اندیشیدن و چگونه آموختن را به شاگردان بیاموزند. یعنی کار معلم نه تنها انتقال دانش، بلکه پرورش توان تفکر منطقی و پرورش شخصیت سالم است و معلمان موفق برای شاگردان خود تنها عرضه کننده مطالب تخصصی نمی باشند بلکه شاگردان خود مطالب شناختی و اجتماعی و نحوه استفاده موثر از آنها را می آموزند، در آموزش و پرورش نقش نیروی انسانی به خصوص معلم از مهمترین عوامل موثر در رشد و توسعه کیفی و محتوایی تربیت به شمار می آید.هزاره سوم میلادی، با جهانی شدن آموزش و با رشد فزاینده فناوری اطلاعات، ارتباطات و تغییرات سریع در دانش و مهارت ها همراه است. اهمیت و ثمر بخشی روشهای تدریس و یادگیری بهتر همواره موردنظر دانشمندان و محققین علوم تربیتی بوده است. از آغاز قرن بیستم تا کنون در بسیاری از کشورها مطالعات زیادی به مدت چهل سال در مورد ثمربخشی میزان روشهای آموزش در کلیه دروس انجام گرفت که نشان می دهد اگر در آموزش و پرورش به فعالیت های یادگیری دانش آموزان توجه نشود، در این صورت تنها ذهن فراگیران را از اطلاعات و حقایق انباشته کرده ایم و در نتیجه بعد از مدت کوتاهی ، این اطلاعات کهنه و قدیمی می-شوند و دیگر نیاز دانش آموخته را در رویارویی با مسائل کار و زندگی تامین نخواهد کرد . بنابراین برای زندگی و کار در دنیای آینده ، ناگزیر باید به دانش آموزان آموخت که چگونه یاد بگیرند.از اینرو این پژوهش با هدف شناسایی عوامل بازدارنده در بکارگیری روش های نوین تدریس در مدارس صورت گرفته است.در این پژوهش ابتدا به بیان مسئله وضرورت تحقیق و مبانی نظری و ادبیات تحقیق می پردازیم که شامل تعاریف و مفاهیم روش های نوین تدریس، انواع روش های نوین تدریس و اهمیت روشهای نوین تدریس، مولفه های موثر بر روشهای نوین تدریس می باشد و در انتها پیشینه پژوهش های داخلی و خارجی و بحث درباره یافته ها مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

کلید واژه: روش ، تدریس ، نوین ، علوم ، یاددهی-یادگیری ، معلم ، دانش آموز