بررسی رضایتمندی از زندگی بعد از مهاجرت نمونه موردی شهرک شهید باهنر

بررسی رضایت مندی از زندگی بعد از مهاجرت عنوان جدیدی در مباحث رضایت مندی و جامعه شناسی مهاجرت است که پژوهشگران تا کنون کمتر به آن پرداخته اند، رضایت مندی از زندگی بیانگر میزان ارضاء تمایلات و نیازهای اساسی انسانها بوده و از این طریق است که مفهوم رضایت مندی با مفهوم نیاز مرتبط می گردد.در تبیین مکانیسم رضایت مندی از زندگی بعد از مهاجرت و عوامل موثر برآن غیر از تئوریهای نیاز، تئوری مبادله در جامعه شناسی و تئوری های برابری، احتمال وانتظار، و تئوری های دوعاملی هرزبرگ در روانشناسی اجتماعی چارچوب های نظری و تحلیلی مناسبی به شمار می روند. با توجه به وجوه مشترک این دیدگاهها و برای بکارگیری آنها در موضوع رضایت مندی از زندگی بعد از مهاجرت، امر وقوع یافته مهاجرت را به عنوان نوعی مبادله اقتصادی در بازار تصور کرده ایم که در آن ویژگیها و امکانات افراد در زندگی قبل از مهاجرت بعنوان داده و امکانات و ویژگیهای زندگی بعد از مهاجرت به عنوان نوعی ستاده در مبادله مهاجرت تلقی می شوند. در اینجا هرچه ستاده های افراد در مقابل داده های آنها برابر، بیشتر و یا در همان حد مورد انتظار بوده و یا احتمال بیشتری برای کسب ستاده های بیشتر در آینده وجود داشته باشد، رضایت مندی از زندگی بعد از مهاجرت بیشتر می شود. بر اساس نتایج حاصله در این تحقیق با افزایش سن خواسته ها کمتر شده و رضایت مندی بیشتر می شود. با افزایش بعد خانوار سطح هزینه های زندگی بیشترشده و با پیدایش نیازهای بیشتر رضایت مندی کمتر می شود. پایگاه اجتماعی و آگاهی اجتماعی هرچه از سطح بالاتر برخوردار باشد، توقعات بیشتر و احساس نیازهای بیشتری به همراه داشته و موجب کاهش رضایت مندی می گردند.

کلیدواژه ها:

رضایت مندی از زندگی ، مهاجرت ، حاشیه نشینی