بررسی ضرورت دست یابی به مسکن قابل استطاعت در کلان شهر مشهد در راستای اهداف توسعه پایدار شهری

پایداری مسکن در بافت شهری می تواند از طریق ابعاد گوناگون اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی بوجود آید. از سوی دیگر، افزایش جمعیت و توسعه شهرها باعث شده تا نیاز به سکونتگاه های مناسب و پایدار بیش از پیش احساس شود. هدف از پژوهش حاضر آشنایی با مسکن قابل استطاعت از یک طرف و همچنین بررسی لزوم دست یابی به این مهم در کلان شهر مشهد در راستای اهداف توسعه پایدار شهری می باشد. پژوهش حاضر بدین منظور از روش تحقیق توصیفی و مطالعه کتابخانه ای استفاده نموده است. نتایج مطالعات در کنار معرفی شاخص های مهم دستیابی به توسعه پایدار، نشان می دهد که فراهم نمودن مسکن قابل استطاعت علاوه بر پایداری بر اقتصاد، فرهنگ و مسائل اجتماعی نیز تاثیر می گذارد و از حاشیه نشینی جلوگیری می نماید. از این رو تحقق مسکن قابل استطاعت، تدوین برنامه های ویژه ای را در جهت توسعه پایدار شهری می طلبد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، پایداری مسکن ، کالبد شهری ، مسکن ، محیط زیست شهری