کیفیت محیط مسکونی و سلامت روان شهروندان (مطالعه موردی: آپارتمانهای شهر مهاباد)

امروزه بحث سلامت روان شهروندان و کیفیت آن از موضوعات مهم و موردبحث در مطالعات شهری است. مبانی مرتبط با این موضوع نشان می دهد که یکی از مولفه های تاثیرگذار بر سلامت روان، کیفیت محیط مسکونی است. ازاین رو، پژوهش حاضر، نقش کیفیت محیط مسکونی بر سلامت روان شهروندان را موردبررسی قرار داده است. در این راستا آپارتمان های شهر مهاباد به عنوان نمونه موردی تحقیق انتخاب گردید. این تحقیق به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مطالعه کتابخانه ای-اسنادی و میدانی (پرسشنامه و مشاهده مستقیم) انجام گردید. جامعه آماری تحقیق، ساکنین آپارتمان های شهر مهاباد (محله مکریان، محله شهرک و محله فجر) بود؛ که جمعیت ساکن در آن ها برابر با ۱۵۰۰۰ نفر می باشد. حجم نمونه آماری تحقیق با استفاده از فرمول کوکران ۳۷۴ نفر به دست آمد. همچنین روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. بدین ترتیب که با توجه به جمعیت تقریبا برابر در هر سه مجتمع، پرسشنامه ها به صورت مساوی در بین ساکنان هر سه مجتمع پخش شد. با مطالعه مبانی نظری و تجربی تحقیق پنج مولفه جهت انجام تحقیق، شناسایی گردید که شامل؛ کیفیت مسکن، امنیت، حس تعلق، خدمات شهری و خدمات رفاهی بود. جهت بررسی فرضیات تحقیق از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که کیفیت مسکن، امنیت، حس تعلق، خدمات شهری و خدمات رفاهی با سلامت روان شهروندان آپارتمان های شهر مهاباد، رابطه ای مثبت و معنی دار دارند و ضریب همبستگی آن ها به ترتیب برابر ۱۸۶/۰؛ ۲۷۶/۰؛ ۱۱۷/۰، ۲۰۸، ۲۷۲/۰ بود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های حس تعلق و خدمات شهری، سلامت روان شهروندان آپارتمان های شهر مهاباد را تبیین نکردند؛ اما مولفه های کیفیت مسکن، امنیت محله و خدمات رفاهی به ترتیب با ضریب بتای ۱۵۷/۰، ۲۳۴/۰، ۲۱۵/۰، میزان سلامت روان شهروندان آپارتمان های شهر مهاباد را تبیین کردند.

کلیدواژه ها:

آپارتمان های مسکونی ، کیفیت محیط مسکونی ، سلامت روان ، مهاباد