تاثیر مدیریت منابع انسانی پایدار بر عملکرد واحدهای تولیدی : نقش میانجی مدیریت دانش

در حال حاضر، مدیریت منابع انسانی پایدار به عنوان یک رویکرد جدید در سازمانها برای دستیابی به تعادل میان مسائل اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی در نظر گرفته میشود. این مقاله به بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی پایدار بر عملکرد واحدهای تولیدی با تمرکز بر نقش میانجی مدیریت دانش میپردازد، هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاث یر استراتژیهای منابع انسانی پایدار بر بهبود عملکرد واحدهای تولیدی است. برای این منظور، پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و روش گردآوری دادهها توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۲۰۰ واحد تولیدی فعال است. نتایج این تحقیق به واحدهای تولیدی کمک میکند تا با استفاده از راهبردهای جدید توسعه پایدار عملکرد خود را به طرز معناداری بهبود بخشند،که استراتژیهای منابع انسانی پایدار به طور مثبت و معناداری بر عملکرد واحدهای تولیدی تاثیر گذاشته و این ارتباط با دادههای آماری و مدلهای تحلیل آماری تایی د میشود. همچنین، مدیریت دانش به عنوان یک متغیر میانجی نیز در این ارتباط نقش اساسی ایفا میکند و بهبود مدیریت دانش منجر به بهبود عملکرد تولیدی میشود. این نتایج نشان دهنده اهمیت پیادهسازی استراتژیهای منابع انسانی پایدار و توسعه مدیریت دانش در بهبود عملکرد واحدهای تولیدی است. پیشنهادهای مطرح شده برای واحدهای تولیدی شامل افزایش توانمندیهای منابع انسانی پایدار و تسهیل فرآیندهای مدیریت دانش به منظور بهبود مستقیم و غیرمستقیم عملکرد تولیدی میشود. این تحقیق، به واحدهای تولیدی این امکان را میدهد که با استفاده از راهبردهای جدید، توسعه پایدار و بهبود عملکرد خود را تسهیل نمایند.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی پایدار ، مدیریت دانش ، بهبود عملکرد ، سازماندهی دانش