بررسی الگو های گرفته شده از انرژی های طبیعی (باد و خورشید)، در معماری بیونیک

سکونت و آسایش یکی از مهم ترین مسایلی است که انسان در طول تاریخ جهت یافتن پاسخی مناسب، معقول و اندیشیده برای آن بوده است. از این رو معماران همواره راهکارهایی را مورد استفاده قرار داده تا با هماهنگی با طبیعت و استفاده از انرژی های موجود در اطراف بناها، باعث کاهش همه جانبه مصرف انرژی در بناها شود. باد و خورشید از عناصر مهم طبیعت، هستند که همواره در طول تاریخ مورد توجه طراحان بوده است. استفاده از باد های مطلوب و همچنین استفاده از نور خورشید در فصول سال در طراحی معماری از طریق الگوهای اقلیمی در بناهای ساختمانی همواره مورد استفاده بوده است. هدف از این مقاله بررسی الگو های گرفته شده از انرژی های طبیعی (باد و خورشید)، در معماری بیونیک است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای و بر اساس تحلیل محتوا به گرد آوری و تحلیل داده ها می پردازد. نتایج این تحقیق نشان داد که جایگاه باد و خورشید، به عنوان دو تا از عناصر طبیعت در معماری بیونیک، به لحاظ ساختاری و ظاهری در معماری، در قالب الگو هایی از جمله جریان باد در فضا، ، الهام گرفتن از عناصر طبیعت (بال پرندگان، گیاهان)، سیستم های نوین خورشیدی،سازه ای و ... در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

انرژی ، باد ، خورشید ، اقلیم ، بیونیک.