مطالعه مبانی هوش مصنوعی و رابطه آن در اثر پذیری بهره گیری در مهندسی معماری

مقاله حاضر به بررسی مبانی هوش مصنوعی و رابطه آن با اثر پذیری بهره گیری در مهندسی معماری می پردازد. هوش مصنوعی به عنوان یک حوزه تحقیقاتی که در تلاش است تا قابلیت های هوشمندانه انسان را در سامانه های کامپیوتری و نرم افزارها شبیه سازی کند، در حال حاضر در بسیاری از صنایع و علوم کاربرد دارد. معماران نیز با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی، قادر به طراحی و ساخت ساختمان های هوشمند و پاسخگو به نیاز های کاربران خود شده اند. این تکنولوژی ها شامل سامانه های خودکار، سامانه های هوشمند اطلاعات، سامانه های پشتیبانی تصمیم گیری و سامانه های پیش بینی است. یکی از مسایلی که در دفاتر معماری شاهد آن هستیم طراحی چندباره و گاهی چند دهباره یک فضا در یک سایت مشخص توسط معمار یا طراحی فضاهایی با کاربری مشابه در طول زمان های مختلف است. اثر پذیری بهره گیری در مهندسی معماری به معنای توانایی ساختمان برای تطبیق با تغییرات و نیاز های کاربران است. هوش مصنوعی، با ارائه الگوریتم ها و روش های هوشمندانه، به معماران کمک می کند تا ساختمان های قابل تطبیق و پاسخگو به نیاز های کاربران طراحی کنند. در این مقاله، ابتدا به بررسی مفاهیم و اصول هوش مصنوعی پرداخته می شود. سپس، رابطه آن با اثر پذیری بهره گیری در مهندسی معماری بررسی شده و مزایای استفاده از هوش مصنوعی در طراحی ساختمان های قابل تطبیق بیان شده است. در نتیجه این بحث، نشان داده شده است که هوش مصنوعی قادر است بهبود عملکرد طراحان مهندسان معماری را فراهم کند و باعث افزایش رضایت کاربران گردد.

کلیدواژه ها:

فناوری معماری ، تعریف سیستم طراحی ، هوش مصنوعی ، کاربرد هوش مصنوعی در معماری