ارزیابی استفاده از مهاربندهای فولادی برای بهبود عملکرد لرزه ای ساختمان بتن مسلح

هدف این مقاله ارزیابی بهبود احتمالی عملکرد لرزه ای ساختمان بتن مسلح با استفاده از مهاربندی فولادی است. برای این مطالعه از سه روش ارزیابی لرزه ای استفاده می شود که عبارتند از: روش ضریب جابجایی استاتیکی غیرخطی که در FEMA۳۵۶ توضیح داده شده است، بهبود روش ضریب جابجایی غیرخطی استاتیکی که در FEMA۴۴۰ شرح داده شده است و تحلیل تاریخچه زمانی دینامیکی به دنبال کد لرزه ای اندونزیایی معیارهای ساختمان مقاومتی (۰۳-۱۷۲۶-۲۰۰۲ SNI). نتایج نشان می دهد که جابجایی هدف تعیین شده از تحلیل پوش آور غیرخطی ساختمان در جهت X، ۱۸۸/۰ متر و در جهتY، ۱۲۳/۰ متر است. عملکرد این ساختمان را می توان در بین ایمنی زندگی ((LS جلوگیری از فروریختن (CP) و لولاهای پلاستیکی در ستون ها طبقه بندی کرد. همچنین نشان داده می شود که زمانی که شتاب نگاری السنترو ثبت شده برای تحلیل تاریخچه زمانی پویا استفاده می شود، انحرافات در جهت Y از معیار حد سرویس دهی فراتر می رود. اگر از مهاربندی های فولادی برای مقاوم سازی لرزه ای استفاده شود، عملکرد ساختمان ها می تواند بهبود یابد. از تجزیه و تحلیل پوش آور غیرخطی نشان داده شده است که در صورت استفاده از مهاربندی های فولادی پیشنهادی، جابجایی های هدف در هر دو جهت ۱۶٪ -۵۵٪ کاهش می یابد. علاوه بر این، تحلیل تاریخچه زمانی پویا نشان می دهد که انحراف معیار ساختمان مقاوم سازی شده در محدوده معیارها قرار دارند. در همین حال، اندازه عناصر مهاربندی فولادی تاثیر قابل توجهی بر عملکرد لرزه ای ساختمان مقاوم سازی شده ندارد.

کلیدواژه ها:

تحلیل استاتیکی غیرخطی پوش آور ، مقاوم سازی لرزه ای ، مهاربندی فولادی ، تحلیل تاریخچه زمانی