بررسی تاثیر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی مارن ها بر میزان رسوبدهی با استفاده از مدل فیزیکی باران ساز
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 95
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIRAEG-1-1_003
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1402
چکیده مقاله:
واحدهای مارنی بیشترین رسوبات را در بین واحدهای سنگ شناسی در حوضه های آبخیز تولید می نمایند. این خاصیت مارن ها در کاهش عمر مفید سدها، خسارات به تاسیسات برق آبی، سیل گیری، رسوبگذاری کانال های آبرسانی، مرگ و میر آبزیان و… نقش بسزایی دارند. از این رو شناخت ویزگیهای موثر در فرسایش پذیری مارن ها و طبقه بندی آنها میتواند در الویت بندی آنها برای اقدامات و اتخاذ روش اصلاحی کمک شایانی نماید. در این تحقیق، برای مقایسه واحدهای مارنی حوضه آبخیز ایوانکی از نظر فرسایش پذیری و تولید رسوب، از یک باران ساز قابل حمل در صحرا استفاده گردید. مقادیر رواناب و رسوب هر یک از واحدهای مارنی(در۳ تکرار) اندازه گیری شد. سپس با استفاده از روش آماری به کمک رگرسیون خطی چند متغیره، بین ویژگیهای فیزیکوشیمیایی مارن ها (متغیرهای مستقل) و میزان رسوبدهی آنها (متغیر وابسته) رابطه برقرار شد. در این ارتباط، ویژگیهایی مانند EC, SAR وK به ترتیب ۸۹، ۵/۳ و۵/۱درصد تغییرات رسوب تولید شده را در واحدهای مختلف مارنی توجیه نمودند. آنالیز تجزیه واریانس داده های رسوب، مارن ها را به چهار گروه A (شامل واحد OLs)، B(شامل واحد M۳)، C (شامل واحدهای M۲ , M۱) و D (شامل واحدهای O-M , OLg) تقسیم نمود که میزان فرسایش پذیری و تولید رسوب به ترتیب از گروه A تا D کاهش می یابد. سپس ویژگیهای فیزیکوشیمیایی این چهار گروه، مورد تجزیه واریانس قرار گرفته و ویژگیهای Cl, Na, K, EC, SAR در این چهار گروه در سطح ۰۵/۰، ۰۱/۰ و ۰۰۱/۰ دارای اختلاف معنی داری هستند. مقادیر متوسط تولید رسوب واحد های مختلف مارنی از طریق باران ساز نشان داد که واحد های مارنی تبخیری نئوژن (M۱وM۲ وM۳) نسبت به مارن های دریایی سازند قم و مارن های کرانه ای سازند کند، ۲۷ تا بیش از ۱۰۰ برابر توان تولید رسوب دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد حسن زاده نفوتی
دانشجوی دکتری آبخیزداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سادات فیض نیا
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
حسن احمدی
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
حمیدرضا پیروان
پژوهشکده تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری کشور
جعفر غیومیان
پژوهشکده تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری کشور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :