تقویت خود باوری دانش آموزان مقطع ابتدایی از طریق آموزش مهارتهای فردی - اجتماعی به دانش آموزان

هدف از این پژوهش این است که با استفاده از آموزش مهارتهای فردی و مشارکت فعال خودباوری در دانش آموزان دبستان تقویت شود .مدل پژوهش کیفی و رویکرد آن توصیفی تحلیلی و روش گرد آوری اطلاعات مشاهده و خودسنجی و سنجش والدین و همکاران با پرسشنامه می باشد . روش این پژوهش به صورت مداخله ای از طریق آموزش مهارتهای فردی اجتماعی به دانش آموزان ، واگذاری مسئولیت به دانش آموزان ، برگزاری کلاسهای آموزشی برای اولیا و دانش آموزان و دادن بروشور به هر دو گروه، جلب مشارکت و همکاری معلمان و دانش آموزان در پایه های مختلف ،است .جامعه آماری این پژوهش ۳۶۰ نفر از دانش آموزان بود حجم نمونه شامل ۱۸۶نفر دانش آموزان پسر دوره اول ابتدایی بوده است که با روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. برای بررسی اثرگذاری راهکارها از روش مشاهده ی مستقیم ، مصاحبه و پرسشنامه خودباوری فرزان پور (۱۳۹۱)استفاده شده است و جهت تحلیل دادههای آماری که به صورت کمی محاسبه شده، از آزمون T همبسته استفاده گردیده است . تحلیل آماری نشان داد که وضعیت خودباوری از نظر همکاران، اولیاء و حتی خود دانش آموزان، قبل و بعد از مداخله ، به گونه ای معنادار افزایش پیدا کرده است . بنابراین نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که آموزش مهارتهای فردی اجتماعی به دانش آموزان ، در تقویت خودباوری آنها موثر بوده است .

کلیدواژه ها:

خود باوری ، دانش آموز ، دوره ی ابتدایی