بررسی رابطه بین خودشناسی و میزان تحول گرایی در مدیران مدارس شهرستان زنجان سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه ی بین خودشناسی بامیزان تحول گرایی مدیران مدارس ابتدایی منطقه راز وجرگلان درسال تحصیلی ۱۴۰۲ -۱۴۰۱ می باشدروش انجام تحقیق توصیفی بوده که بصورت پیمایشی انجام شده است .جامعه موردمطالعه شامل کلیه مدیران ومعاونین مدارس ابتدایی شهرستان زنجان که درسال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ فعالیت دارند بوده که تعدادآنان۱۳۷نفرمی باشد.حجم نمونه موردمطالعه باتوجه به جدول کرجسی ومورگان ۱۰۳نفربوده که باروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.برای جمع آوری داده هاازپرسشنامه استاندارد ادراک خویشتن smspوپرسشنامه استانداردمدیریت تحول گرااستفاده شده که برای تاییدروایی آن ازنظرات استادراهنما،استادمشاور،سایراساتیدصاحب نظر،کارشناسان ومدیران حوزه پژوهش ،آماروسنجش وارزشیابی استفاده شده است وبرای تاییدپایایی ،پرسشنامه دربین ۱۵نفرازافراداجراشده وازطریق ضریب اعتبارآلفای کرانباخ پایایی پرسشنامه موردتاییدقرارگرفته است .جهت تحلیل داده هاازآمارتوصیفیوآماراستنباطیاستفاده گردیدوبااستفاده ازنرم افزارspssموردتجزیه وتحلیل قرارگرفت .یافته های تحقیق حاکی از آن است :با توجه به ضریب همبستگی محاسبه شده بین خود شناسی (ابعاد خودشناسی )مدیران در بعد روابط اجتماعی (۱۹۷/۰)بلوغ و منطق به میزان(۱۷۳/۰)ویژگیهای روانی (۱۵۹/۰)رهبری و مدیریت (۲۷۹(./و نگرش (۳۱۸(/با۰ تحول گرایی رابطه ی معنادار وجوددارد وبین خودشناسی (ابعاد خودشناسی )مدیران در بعد شخصیت وخلق وخو به میزان(۱۰۵/۰-) ویژگیهای عاطفی به میزان(۰۵۵/۰)با- تحول گرایی رابطه ی معناداری مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

خودشناسی : ، مولفه های خودشناسی ، تحول گرایی ، مدیریت تحول گرا